Electropoëzie: meesterdichters in de Mamamini

Electropoëzie presenteert zaterdag 15 april haar tweede album in Vera: Voor de Moord. Dansbare beats met teksten waarbij je even stil wilt staan terwijl je mee wordt genomen in een waanzinnige wereld. Op een zonnige dag spreek ik af met Hans Hoeverloo en De Ridderbaas.

Ik zie de twee mannen aankomen en we gaan op een bankje in het Noorderplantsoen zitten. Het is het tweede interview voor het duo vandaag. ‘’We komen net van een gesprek met het metropoolorkest, het leek ons altijd al heel erg vet om een nummer met hen te doen. Misschien komt die droom nu wel uit.” Verder vertellen ze meteen dat het ook een droom is om de half time superbowl te doen met Lady Gaga. Nice.

Lange stop

Electropoëzie omschrijft zichzelf als twee denkramen, één gedeelde vensterbank. Het ene raam levert de teksten. Het andere de muziek. Volledig symmetrisch. Volledig gestoord.

Ze brengen in 2010 hun eerste album uit. Hans en De Ridderbaas wonen in die tijd samen op kamers en nemen het hele album op in de kamer van De Ridderbaas. Nu zeven jaar later volgt album nummer twee. Ik vraag me af wat er in de tussentijd gebeurd is.

“In 2011 hielden we op met Electropoëzie.” De Ridderbaas krijgt het erg druk met andere zaken en Hans gaat door een lastige tijd. “Ik ging op vakantie in mijn hoofd, niet zo’n hele leuke vakantie’’, omschrijft hij het zelf.

In deze tijd schrijft Hans veel teksten die te horen zijn op Voor de Moord. Na een paar jaar komen de mannen weer bij elkaar, nadat een gezamenlijke vriend Hans vertelt dat hij gehoord heeft dat Electropoëzie weer los gaat.

Hans: ‘’Hier wist ik op dat moment nog niks van af, maar De Ridderbaas had het al besloten!’’ Terwijl we praten komt opeens de ‘ontdekker’ van Electropoëzie langslopen, deze persoon regelde het aller eerste optreden voor de mannen. “Toeval bestaat niet”, zegt Hans meteen. Een quote die tijdens ons gesprek vaker terugkomt.

Studenten-wc

Voordat ik met de mannen in gesprek ging, heb ik wat rondgeneusd op het internet. Daar kom ik deze foto’s tegen:

Ik zie teksten als ‘I shit there 4 I am’, ‘Hippies zijn een schande’ en ‘Killed any monsters yet’ en vraag me af of ze hier iets meer over kunnen vertellen.

“Dit is de wc in het studentenhuis waar we vroeger samen in woonden. Daar hebben we echt miljoenen bezoekers gehad. Het was een beetje een feestperiode. De teksten komen niet alleen van ons, ook van de vele bezoekers.’’ Hans vertelt dat er één nummer is voortgekomen uit deze wc. Welk nummer dat is houdt hij geheim…

Symmetrie

De mannen krijgen honger en we lopen naar een cafetaria waar een paar minuten later Hans zijn ‘eierbalontmaagding’ plaats zal vinden. “Het is een deceptie, het is precies wat je ervan verwacht”, zegt hij teleurgesteld.

Eén van de nummers op het album heet ‘Symmetrie’, dit nummer heeft een tekst die ik eerst niet helemaal begreep. Neem dit stuk tekst:

Lamp lamp
Orchidee orchidee
Ornament ornament
Beeldje beeldje
Vetplant vetplant
Bloempot bloempot
Vaas vaas
Moord moord

Hans vertelt me dat het nummer over symmetrische vensterbanken gaat: de twee vaasjes die bij iedereen op de vensterbank staan. Hij heeft een hekel aan de klein burgerlijkheid en kneuterigheid van de mensen, het meelopen met de meute.

Poëzie in de Mamamini

Hans staat bekend als iemand die goed kan schrijven. Of de meestersdichter dit ook werkelijk kan, stellen we op de proef.

In de Mama Mini kiezen De Ridderbaas en ik drie voorwerpen uit en geven deze aan Hans. We geven hem even de tijd om een stuk te schrijven gebaseerd op deze drie voorwerken. Hij moet het doen met een klein beeldje van een dolfijn, een reusachtige eend en een kurkenhouder.

Na een tijdje komt Hans aanlopen en begint zijn stuk voor te lezen. Vet!

Flipper

Het kleine kindje
Speelt niet meer
Het grote eendje
Is niet langer lief

Het arme dolfijntje
Is gestopt met zingen
En boven zijn bron van hitte
Hangt hij veel te stil

Het doosje kan zijn doel niet langer dienen
De matige wijn maakte het kleine stapje goed
Het touw was te kort geknipt en trok zich veel te strak
En de lucht verliet het lichaam vol gedempt geschreeuw

De release

Terwijl Hans aan zijn gedicht werkt, praat ik nog even met De Ridderbaas. We hebben het over de release van hun plaat 15 maart in Vera en ik vraag wat voor bijzonderheden er op de rider van Electropoëzie staan.

“Niet zo veel eigenlijk, vooral alcoholvrij bier.” De mannen drinken niet meer zo vaak. “Ik moet door de week ook gewoon les geven, als ik in een weekend goed drink dan merk ik dat maandag nog. Zo wil je echt niet voor de klas staan.”

Tot slot heeft De Ridderbaas nog een goede reden waarom iedereen naar de release in Vera moet komen. “Het wordt wel een spektakel met een aantal verassende gastoptredens. Wees op tijd want het gaat knetterdruk worden!’’ Duidelijk!

Foto’s door: Floris Duijn

Meer Friday

Nieuwste