De laatste dag van de werkweek! Voor degene die van z’n baas vandaag wel op kantoor moest komen: we leven met je mee. Voor de lucky bastards die net wakker worden: begin je dag met een lach. Deze Friday staat in het teken van Kort Schrijvers.
Deze groep literaire outlaws post elke dag rond de klok van zes een verhaal van maximaal 140 leestekens, oftewel een tweet. Klinkt suf? Geloof ons nou maar, het is geweldig! Hieronder een greep uit een databank van tientallen, misschien wel honderden tweets. Elk verhaal bezit de vonk om je innerlijke vreugdevuur te ontsteken, zodat je de rest van deze vrijdag op wolkjes doorbrengt.
Enjoy en volg Kort Schrijvers op Twitter: @kortschrijvers .
Kinderen gezond, huwelijk goed, baan zinvol, hoofd rustig. Suus wilde een volledige check up in het ziekenhuis. Ze had vast iets vreselijks.
— Kort Schrijvers (@kortschrijvers) May 4, 2016
Midas keek hoe zijn nieuwe vrouw de afwasspullen zocht. Stonden die in Polen dan niet standaard in het kastje onder de gootsteen?
— Kort Schrijvers (@kortschrijvers) April 30, 2016
Roy verscheurde zijn contract, kocht een gitaar, mascara en zocht een straathoek. Nu zo veel helden heengingen, moesten er nieuwe opstaan.
— Kort Schrijvers (@kortschrijvers) April 22, 2016
Manja stapte met haar nieuwe geile pumps in de poep. Maar dit was niet de story of her life. Ze was veelzijdiger dan dat.
— Kort Schrijvers (@kortschrijvers) April 12, 2016
Het overlijden van haar moeder had Sara eigenlijk snel verwerkt. Maar dat ze na een half jaar nog steeds dood was, daar werd ze woedend van.
— Kort Schrijvers (@kortschrijvers) April 10, 2016
Het leek zo'n goed idee, maar na uren zoeken vroeg Gea zich af of ze de kinderen toch had moeten bekennen dat ze de paaseitjes was vergeten.
— Kort Schrijvers (@kortschrijvers) March 27, 2016
Strakke knot, hoge hakken en dichtgesnoerd korset, maar Pim voelde zich vrijer dan ooit. Dit had hij veel eerder moeten doen.
— Kort Schrijvers (@kortschrijvers) March 3, 2016
De schout gooide Ana vastgebonden het water in. 'Een heks!' schreeuwde de meute. Ze bleef drijven, wurmde zich los en vloog geirriteerd weg.
— Kort Schrijvers (@kortschrijvers) January 14, 2016
'Het is iets goeds om het niet te snappen.' Hij houdt haar stevig vast. 'Laten we het samen niet-begrijpen. Dan grijpt het kwaad ons nooit.'
— Kort Schrijvers (@kortschrijvers) November 14, 2015
Elke vrijdagavond klom Theo in de eik en kon hij de verlichte gymzaal inkijken. Vooral de zelfverdedigingsles voor meisjes vond hij mooi.
— Kort Schrijvers (@kortschrijvers) February 9, 2016
