Bijna een jaar geleden schreef onze hoofdredacteur Thom zijn laatste column op DATmag. Hoe ik als 30-jarige verslaafd raakte aan Liftmuziek. Lekker pik. Nu, zo’n 353 dagen later kruipt hij weer in de pen. Waar hij nu verslaafd aan is… Liftmuziek?
Vorig jaar begon ik mijn stuk met de mededeling dat ik al negen maanden geen alcohol, wiet en tabak had gebruikt. Ik kan je vertellen dat die negen maanden uitgegroeid zijn tot 21. Al drink ik zo nu en dan wel weer een wijntje, of een speciaalbiertje. Maar niet vaak. Daar ben ik echt heel blij mee.
Muscle memory
Voor mijn gevoel heb ik mijn alcoholgebruik namelijk gereset. Sinds mijn vijftiende kende ik maar één stand bier drinken: zuipen, zuipen, Thais Red Bulletje, en nog meer zuipen. Ik stopte pas met drinken als het bier op was en ik op bed lag. Eigenlijk dronk ik volledig op de automatische piloot. Halve liters wegtikken bestond voornamelijk uit muscle memory.
Maar nu ik dus meer dan een jaar geen druppel heb gehad, is het anders. Ik begin alcohol opnieuw te ontdekken. Alcohol als een lekker wijntje in een restaurant, of een gezellig moment bij de houtkachel bij mijn schoonfamilie. Ja, zo ben ik nu. Merk ik dat ik aangeschoten word, dan denk ik mooi. Genoeg gehad. De drang om knettertje dronken te worden heb ik niet meer. Zo kan het dus ook.
Social media
Sinds twee maanden ben ik weer met iets gestopt: social media. Geen Facebook, geen Instagram. Ik denk dat ik, net als heul veul mensen, verslaafd was aan scrollen. Zonder te overdrijven opende ik (minstens) om het half uur de Facebook-app om maar eindeloos naar beneden te scrollen en informatie op te zuigen.
Wat ik ook heel veel deed was comments lezen. En dan vooral die van de NOS en andere nieuwspagina’s. Dan las ik al dat domme geschreeuw van boomers en tokkies, en walgde. Why? I don’t know man! Ik werd er vrijwel nooit blij, geïnspireerd of gemotiveerd van. Het enige wat het deed was constant nieuwe shit in mijn gedachten zetten. Shit die ik absoluut niet nodig heb, maar die me blijkbaar wél een soort van kick geeft.
Mind control
Nou, ik ben er nu dus ongeveer 2 maand van af. En het is geweldig. Ik heb zoveel meer ruimte en controle over mijn gedachten. Ik denk nu alleen dingen die IK belangrijk vind. Als je constant gevoed wordt door gedachtes van anderen, blijft er weinig ruimte voor jezelf over. Ook mijn productiviteit is enorm verbeterd.
Komt natuurlijk omdat je niet de hele tijd afgeleid bent. Logisch ook, maar ik zie het nu pas in. Of ik er over een jaar, net als met alcohol toch weer in mindere mate aan ga beginnen, durf ik niet te zeggen. Misschien schrijf ik er wel wat over als Liftmuziek weer een geniale clip uit brengt.
Liftmuziek – Fuck You
Want de aanleiding van deze column is een mailtje van Niek, waarschijnlijk het brein achter het geniale en op YouTube veel te weinig beluisterde Liftmuziek. Wij kennen hem (of haar, who knows!) verder ook niet. The artist vraagt of we een stukje willen schrijven over de nieuwe video: Fuck You. Natuurlijk Niek. Bij deze: as always, vette muziek, vette clip, vet stijltje, wij voelen het wel!
