Lilian Zielstra (26) is de nieuwe stadsdichter van Groningen. Maar wat betekent dat nou precies? Thom had weer eens geen flauw idee, dus vroeg hij haar wat dat nou precies inhoudt. Lekker makkelijk.
Alhoewel ik eigenlijk uitsluitend naar hiphop luister, verdiep ik me nooit in poëzie. Maar wanneer begin deze week mijn facebooktijdlijn vol komt te staan met berichten over Grunns nieuwe stadsdichter, word ik toch wel nieuwsgierig.
Daarom stuur ik Lilian een berichtje op Facebook. Vrijwel direct krijg ik antwoord en we spreken af dat ze me ’s avonds belt, als ze klaar is met lesgeven.
En dan nu het telefoongesprek dat ik speciaal voor jullie, onze trouwe lezertjes, heb uitgetypt.
*TRING TRING* Hoi met Thom.
“Hoi met Lilian.”
Hoi Lilian leuk dat je belt, heb je even? Ik moet even mijn vragen opzoeken. Die heb ik namelijk heel handig in mijn telefoon staan.
“Ja hoor! Zal ik ondertussen een gedicht aan je voordragen?”
Ja tuurlijk!
Oké, het gedicht heet Specimen. Komt ‘ie:
SPECIMEN
toen we allemaal twaalf jaar waren
kregen we seksuele voorlichting van meneer Prummel in lokaal 12B
hij vertelde ons over bijen en bloemen over wat vrouwen en mannen doen
wanneer ze naakt zijn en verliefdaan de wanden hingen planken
op de planken stonden potten
één van de potten bevatte
een mensenfoetus op sterk waterhet lichaampje was transparant wit
er was geen navel te onderscheiden
aan de pot hing een kaartje met daarop “SPECIMEN”
en ik vroeg me af of er hier ook sprake van liefde was geweest.
Tof! Was je vroeger al het type dat achter in de klas de hele les gedichtjes schreef?
“Ja ik schreef toen al, maar dat waren hele korte, rijmende en eigenlijk best wel slechte gedichten. Dit gedicht heb ik pas veel later geschreven.”
Nice, maar nu even to the point: wat doet een stadsdichter?
“Een Stadsdichter heeft een paar officiële taken. Eén daarvan is dat je zes gedichten per jaar maakt.”
“Daarnaast wordt er van je gevraagd dat als er iemand in de stad overlijdt die geen familie of vrienden heeft, je dan aanwezig bent op de begrafenis. Dat heet een eenzame uitvaart.”
Wat mooi!
“Ja dat is prachtig. Ik wil natuurlijk niemand dood wensen, maar ik zou het graag een keer willen mee maken.”
En verder? Moet je elke 2 maanden een gedicht schrijven?
“Ja minimaal. Die komen dan in de gezinsbode terecht.”
De Gezinsbode? Met alle respect: wie leest dat nog?
“Ik snap wat je bedoelt… Ik begrijp dat veel jongeren dat niet doen. Ik zou de gedichten dus wel online willen zetten, maar ik weet nog niet wat de Gezinsbode daar van vindt. Daar ga ik het nog met ze over hebben.”
Waarom hebben ze jou eigenlijk als Stadsdichter gekozen?
“Ze zeiden dat mijn poëzie iedereen aanspreekt. Ik heb ook een goed project plan. Zo wil ik meer zichtbaar worden op social media. Veel mensen weten niet wat een stadsdichter doet. Ook wil ik een digitale agenda maken, zodat mensen kunnen zien wat ik doe en waar ik ben.”
“Daarnaast wil ik een tour langs bejaardentehuizen organiseren. Ik wil samen met ouderen gaan schrijven én voordragen. Deze mensen wil ik in aanraking met poëzie brengen.”
Dat klinkt goed. Stadsdichter klinkt trouwens romantisch, maar ook ouderwets. Vind ik dan. Hoe zie jij dat?
“Ja mensen hebben nog steeds het beeld dat je op een zolder zit met een kaars en een glas wijn. Ik wil het juist een beetje minder zweverig maken en het meer naar de grond halen. Een gedicht kan ook prima gaan over een halfje bruin halen in de supermarkt.”
“Ik kan ook prima een gedicht op mijn telefoon schrijven. Hoeft niet perse met een veer en inkt. Dichten is heel divers. Je hebt dichters die heel klassiek schrijven met heel veel rijm. Zoals Ronald Ohlson, die kon dat heel mooi. Hij was de tweede stadsdichter van Groningen. Maar ik ben niet zo’n rijmer. Ik ben meer van het ritme. Dat vormvaste past niet zo bij mij.”
Krijg je er ook moneys voor?
“Ja ik krijg een subsidie van twee keer 5000 euro. Dus 5000 euro per jaar.”
Whut?! Dat is best veel!
“Ja, dat is wel lekker! Het is in principe bedoeld om er van te leven. Stadsdichter zijn, is wel echt een fulltime ding. Ik kan niet een heel jaar leven van 5000 euro, maar een half jaar moet wel lukken. Ik ben er heel blij mee.”
Snap ik. Tot Slot. Wat betekent Stadsdichter zijn voor je carrière?
“Het is een hele eer! Er zijn mensen die officieel zeggen dat je poëzie goed is. Het zorgt ervoor dat er meer deurtjes open gaan. Zoals bijvoorbeeld dat bejaardenhuisproject dat ik wil gaan doen. Ik denk dat het makkelijker is om zo iets te starten als ik de titel Stadsdichter heb.”
Thanks Lilian. We blijven je zeker volgen! Heb je misschien nog één gedicht voor ons?
“Oja zeker!”
Stilleven
Vismarkt, kwart over acht ‘s avonds.
Er ligt nog ijs op de kasseien.
De marktkraam is allang afgebouwd.Een vrouw heeft twee papegaaien op het stuur van haar fiets.
Twee studenten lopen naar een feestje.
Een van hen is verkleed als dinosaurus.Een man komt laat terug van zijn werk.
Hij wil ergens heen vanavond, maar ook niet.
Soms wil je twee dingen tegelijkertijd.Een pianist speelt Wagner in een restaurant.
Een vrouw heeft zin in patat maar bestelt vis.
Haar eten smaakt beter met de juiste man.De nacht start.
Iemand slaapt alleen.
Iemand slaapt met een ander.
Iemand slaapt niet.
