Model Depose: ‘De vraag is niet of je genaaid wordt, maar hoe hard’

De band Model Depose gaat al jaren mee met de Groningse muziekscene. November vorig jaar brengen ze voor de tweede keer hun plaat Splitting Light uit. Ditmaal op het label darkTunes Music. Op Eurosonic en Bevrijdingsfestival  staat de act ook dit jaar te shinen. Tijd voor een goed gesprek!

Model Depose is een van de meest gepassioneerde bands uit de Groninger scene die ik ken. Ze gaan al jaren mee en dat in een vrij lastig genre. Het is knokken, vallen en opstaan. Een halfjaar geleden spreek ik de vijfkoppige band ik de backstage van VERA vlak voor de tweede releaseshow van Splitting Light. 

Model Depose: Splitting Light

Het is druk in de backstage van Vera zo’n ruime twee uur voor het optreden van Model Depose. Iedereen loopt wat rond op het moment dat ik binnenkom. “Ha Teddy! Mooi dat je er bent.” Basgitarist David Bos geeft me een hand en zijn karakteristieke big smile. Of ze er klaar voor zijn? “Maar natuurlijk!”

De Groninger scene heeft weinig bands als Model Depose. De met elektronica doordrenkte rock is een kleine niche. Vooral hier in het Noorden. De act overleeft het wel jaar in jaar uit. Sterker nog, ze groeit in sound, ambitie en ondernemersgeest.

Zo verschijnt hun debuut album Splitting Light voor de tweede maal. Dit keer onder het Duitse label darkTunes Music. Is dit dan eindelijk the big break? “Ha, the big break! Bestaat er überhaupt zoiets?” Gitarist Jobbe Holtes neemt het woord. “Het is natuurlijk heel tof dat een label ons heeft opgepikt. Maar uiteindelijk moet je het zelf doen en het blijft gewoon hard werken.”

Stroomversnelling

Hard werken. De magische twee woorden die ik keer op keer uit de mond van iedere ondernemer blijf horen. Het is de diamantenformule. Maar wat houdt dit eigenlijk in? Frontman Roeland van der Velde lacht. “We gaan al een tijdje mee en hebben van alles geprobeerd. Hard werken is, blijven proberen totdat dingen makkelijker gaan. Meer zoals je het zelf wilt.”

Model Depose gaat sinds Grunnsonic 2014 in een stroomversnelling. Toch gaat er iets mis en de golf lijkt te breken. Wat gebeurt er in die periode? Roeland en Jobbe kijken elkaar aan. “Ja dat was inderdaad even een boost. We kregen een manager die ons gouden bergen beloofde. Zodoende stegen onze verwachtingen. Achteraf  bleken die totaal niet haalbaar.”

David knikt. “Daar leer je echt heel veel van. Vooral dat je moet schakelen en niet teleurgesteld achterover moet gaan hangen.” Wat voor verwachtingen zijn dat dan, vraag ik me af. “Dat we bijvoorbeeld binnen een halfjaar in het voorprogramma van Depeche Mode zouden spelen”, roept Jobbe. “We zijn nu drie jaar verder en het is nog maar de vraag of we op de afterparty van de show kunnen optreden. Moet je nagaan.”

Circus

De muziek die de band maakt, daarvan kun je vinden wat je wilt. Het feit is wel dat alles dik geproduceerd is, goed in elkaar steekt en in zijn genre vernieuwing brengt. Alles komt in mijn ogen aan op the business. Wat zijn de hobbels in de weg tot nu toe waar Model Depose het meest van geleerd heeft?

“Het gaat allang niet meer over het product alleen”, zegt David. “Het is het hele circus er omheen dat je draaiende moet houden. Iedereen belooft van alles en nog wat, maar als het puntje bij paaltje komt.” Hij haalt zijn hand door zijn baard. Zuchtje. “Dan moet je het toch gewoon zelf doen. Het klinkt cliché en het is waar.”

Slechte grappen en de werkelijkheid

Roeland knikt kalm. Hij heeft genoeg voorbeelden. Een van de promotors waarmee de band na 2013 mee in zee gaat, spiegelt een mooie deal voor. “We zouden worden geplugd, al maken we geen radiovriendelijke muziek. De promotor zou zijn netwerk inschakelen voor meer shows en noem maar op.”

Het loopt allemaal anders dan verwacht. Roeland houdt steeds meer vinger aan de pols. Noodzakelijk blijkt, want op een dag ontvangt hij een automatische e-mail waarin staat dat de promotor de band geblokkeerd heeft in zijn mailinglist.

“Wij hadden echt iets van what the fuck! Je betaalt ervoor en wordt ontslagen door je werknemer. Bedoel je zulke leermomenten?” Het klinkt als een slechte grap. David lacht. “Ja, behoorlijk. Het is niet de vraag of je genaaid wordt, maar hoe hard.” De backstage vult zich met gelach. Ook slechte grappen scoren, mits goed getimed. Daar zijn we het allemaal over eens.

Gretig

Ik ben onder de indruk. Niemand in de ruimte lijkt verbitterd. Nee, het is bijna alsof zulke voorvallen de band alleen gretiger hebben gemaakt. Model Depose is niet van plan haar passie te laten varen. Ze is zelfs vastberaden te blijven doen waar ze goed in is, maar dan beter.

Geen van de bandleden leeft van de muziek en niemand heeft de illusie dat het ooit zover komt. Roeland is muziektherapeut – toch wel een beetje sound in the job dus -, Jobbe kunstenaar en ondernemer, David werkt als arbeidspsycholoog, toetsenist Mariët Gast is begeleider van kinderen en drummer Tim Lechner heeft een videobedrijf.

Rust

“We zijn allang blij als we deze band, of eigenlijk dit bedrijf, zelfvoorzienend kunnen maken.” The business is er uiteindelijk op gebouwd dat nieuwkomers shinen en de rest steeds harder moet zwemmen.

Ze kijken elkaar trots aan. De nieuwe, of eigenlijk oude plaat, die ze gaan presenteren is mooi. “Maar je moet wel relevant blijven”, zegt toetsenist Mariët. “Ieder jaar moet je met iets nieuws komen, anders verdwijn je uit het zicht. Wij doen het op onze eigen tempo. Dat hebben we wel geleerd en dat geeft rust.”

Kijkje in de toekomst

Drummer Tim loopt de ruimte binnen. “Ah een interview. Ben ik op tijd? Ik moest even roken.” Hij pakt een biertje uit de koelkast. Nee hoor, net op tijd. Wat heeft de toekomst voor jullie in petto? Een vredige stilte valt. Tevreden gezichten kijken me aan.

“We hebben nu een goeie boeker. André is nuchter en vult ons goed aan. We zijn gaan inzien dat iedereen die je aanneemt een toevoeging is aan het team. Zodoende maken we langzaam maar zeker vooruitgang”, zegt Jobbe.

Roeland en Mariët zijn het met hem eens. “We zijn nieuwe nummers aan het maken nu. Er staan wat optredens op de plank, zoals Bevrijdingsfestival. Het gaat goed. Maar eerst vanavond maar een dikke show neerzetten.”

Tips

Hebben jullie nog tips voor collega bands? “Jazeker! Laat je niet gek maken en blijf geloven in wat je doet. Neem iedere tegenslag als een overwinning, want dat brengt je vooruit. En als laatste, maar misschien wel belangrijkste: het moet wel leuk blijven. Want uiteindelijk doe je het daarvoor. Plezier hebben in het creëren van muziek.”

Foto’s Bob de Vries VERA

 

Meer In gesprek met

Nieuwste