“Hey DATmag, wij van Tusken Tapes hebben hier een pakketje liggen met jullie naam erop. Het betreft een mysterieus bandje dat wij tijdens een vakantie in New Orleans hebben opgegraven.”
Oh, in dat geval… Kom maar langs dan. Koffie staat klaar.
Grumpy old men
Soms heb je van die creatieve geesten die alles beter weten. Zeiken is een kunst, vooral vanaf de zijlijn. Het duo Frank Stevens en Rieuwert Rering was zo’n mopperend geval. Met nadruk op was. Totdat het tweetal een devine intervention kreeg en als discipelen van de beat hun gospel langzaam over de Groningse underground begonnen te verspreiden.
De hiphopliefhebbers liepen al zeven jaar lang met een idee: een feest organiseren waar geen oppervlakkige troep gedraaid wordt, maar alleen de betere namen uit het genre langskomen. Bekend en minder bekend.
Homebase
Na het bezoeken van het zoveelste evenement waarbij ze teleurgesteld buiten op de stoep hun mopperkunsten stonden uit te oefenen, had God er genoeg van en greep in. De kroegeigenaar hoorde hun klaaggezang en stelde voor dat zij een avondje raps en beats kwamen programmeren.
Het werd een succes. Homebase was geboren. Een feest dat sinds een jaar zich uit het kroegencircuit onttrokken heeft en in poppodium Simplon langzaam tot het hiphopfeest van Groningen aan het uitgroeien is. Maar wat heeft dit te maken met een mysteries bandje uit New Orleans? Alles.
Hiphop op cassettes
Na meerdere goedbezochte edities van Homebase begon het gemopper weer de kop op te steken. Niet wat feesten betreft, maar de publicatie van muziek. “Je maakt wat. Steekt heel veel tijd en moeite erin. Zet het op SoundCloud en dan.” Frank haalt zijn schouders op. Het is duidelijk, hij vindt het waardeloos. Muziek moet weer tastbaar worden, volgens de heren.
“We noemen nu van alles beattape maar het is allemaal op je scherm, op je telefoon, op je tablet, je computer. Waar is de tape, waar is dat gevoel?” Tijd voor verandering, vinden ze. Na opnieuw vier jaar professioneel zeiken is het dan zover. Tusken Tapes, het eerste hiphoplabel op cassette van Nederland, is een feit. “Het is net als Homebase. Je mag eigenlijk pas kritiek leveren als je er zelf iets voor gedaan hebt.”
Nerdie shit
Maar Tusken Tapes? Verklaar je nader. Rieuwert wijst naar Frank. “Je moet bij hem zijn.” Frank lacht en wijst naar Rieuwert. “Hij heeft de naam bedacht.” Samen leggen ze uit dat de Tusken een nomadisch volk is uit de woestijnen van Tatooine. “Je weet wel, uit Star Wars: New Hope”, zegt Frank. Sand People? “Ja, die inderdaad.”
Rieuwert: “We zijn allebei nerdie en dat wilden we ook in de naam verwerken.” Sinds wanneer ben je een nerd als je van Star Wars houdt? Ze grijnzen breed en knikken. “Dat ben je dan gewoon wel.” Frank graait in zijn vest en haalt triomfantelijk een wit bandje uit een van de zakken.
ACULTSTATUS- YAWNDOUGH
“Dit is onze eerste beattape. Ik heb hem zelf in één nacht gemaakt met samples van voodoo platen.” Heb je ook een digitale link om dit te beluisteren? Het tweetal schudt afkeurend het hoofd. “Heb je eindelijk een cassette uitgebracht, moet je alsnog digitaal gaan leveren. Maar goed, dat hebben we. Kijk hier maar.”
Frank en Rieuwert hebben geproefd van het fruit genaamd ondernemerschap. “Ja, dat schijnen we nu te doen”, zegt Rieuwert met opgeheven wenkbrauwen. “Ondernemen.” Zo voelt het niet voor hen. Frank: “Het idee achter Tusken Tapes is dat we alles uitbrengen wat we zelf tof vinden. Daarom hebben we het ook bestempeld als abstract en hiphop.”
Wat? Alles
Dat laatste is duidelijk, maar wat verstaan jullie onder het eerste? Ze kijken elkaar aan. “Alles.” Echt alles? “Ja. Mocht ik ooit een track opnemen met theelepeltjes die op blikjes slaan en we vinden het vet. Dan brengen we het uit. Alles tussen dat en Acultstatus in, dus.”
Frank en Rieuwert zijn misschien wel net begonnen, maar ze hebben een ware mentor gevonden in de wereld van de tapes. Eierballen koning en zelfpromotor #RichardPostma. De Tartarus labelbaas omarmt ze met hart en ziel.
Yoda I, II en III
“Ik was echt verbaasd toen ik bij hem aanklopte voor advies en tips”, zegt Frank. “Voor mijn gevoel was ik een soort van concurrentiestrijd begonnen, maar Richard dacht daar heel anders over. Hij gaf ons allemaal tips en we mochten gelijk met zijn volgende batch onze tapes bestellen. Het ging echt van de ene dag op de andere, super snel.”
Ook alleskenner en Simplon programmeur Robert Wiersum a.k.a Rohbadobh schiet ze ook vaak te hulp. Rieuwert: “Die man weet echt heel veel en we delen dezelfde muzieksmaak. Vooral met Homebase heeft hij ons wel vaker bijgestaan.” Jullie zijn wel in een warm bad terechtgekomen. “Ja, dat zeker!”
Postma en Wiersum zijn niet hun enige mentoren, zeggen ze. Johanz Westerman zien ze als de opper Yoda. “Dit is de man die wij altijd kunnen bellen over muziek, Homebase en vinylporn. Hij was echt bij de allereerste gesprekken met Simplon en heeft ons ook regelmatig in de studio zitten.”
Action figures
Hoe dit avontuur van Tusken Tapes gaat aflopen dat weten de heren niet. Het is allemaal nieuw, spannend en ze willen vooral niet te veel dromen weggeven. Een ding is wel zeker: het moet puur blijven. In ieder geval puur wat hun smaak betreft. “We gaan artiesten die we interessant vinden nu benaderen”, zegt Rieuwert. “Homebase heeft ons veel connecties opgeleverd en verbazingwekkend genoeg zijn heel veel mensen waar we tegen opkijken erg enthousiast over ons idee.”
Ze lachen bij het idee aan de toekomst. Verschillende mega-best-off-scenario’s passeren in een Kalasjnikov vuursalvo de revue. “Over een jaar hebben we sowieso al vijf tapes uitgebracht”, zegt Frank. “En over vijf jaar koop je gewoon action figures van ons”, weet Rieuwert het zeker.
Tijd voor de foto, jongens. Gaan jullie er een beetje badass op? “Hoe badass?” Gewoon. Net als de Sand People met zo’n staf boven jullie hoofd. “Ja, later!”
