Tijdens Eurosonic organiseren we samen met Chordify en Peripheral het evenement Electrosonic. In de Music & Tech Hideout aan de Oosterstraat 52, vlak naast VERA, staat de avond van 18 januari in het teken van elektronische live-acts, die de grenzen van popmuziek oprekken en verkennen.
Een avondje met FENN, FLCTS, Komplement en Stahlr staat garant voor een goede dosis kunst versus pop. Van dikke beats tot rauwe lichtshows, wij van DAT houden er wel van. En over lichtshows gesproken, neemt Stahlr weer haar dikke lasers mee? We hopen van wel, natuurlijk.
Stahlr
“Ja, de lasers gaan weer mee”, zegt de electrodiva aan de telefoon. Ze kijkt er naar uit om haar jaar te kickstarten in Groningen tijdens Electrosonic. Veel voorbereiding is niet nodig. “Ik kom met welgeteld drie koffers. Daar past alles in. Handig toch?”
Of haar show net zo vet wordt als toen ik haar voor het laatst gezien heb in VERA als support van A Fugitive? Ze verzekert me van wel. “Het wordt gewoon weer een strakke Stahlr-show”, lacht ze.
Ongezien gezien worden
Tijdens Electrosonic onderzoekt DAT in samenwerking met Peripheral en Chordify hoe ver een act kan gaan bij het aftasten naar de randjes van de popmuziek. De combinatie van electronica, performance en muziek maakt dit een interessante queeste. Perfect voor de Music & Tech Hideout.
Hoe vertaalt dat zich in het werk van Stahlr vraag ik me af? Haar nummers zijn op het eerste gezicht verre van mainstream. “In de basis is mijn werk best poppy”, legt ze uit. “Ik kom zelf uit een bandjescultuur. Het zit er gewoon in.”
Het samenspel van de visuals en de muziek is alles behalve pop. Het draait om de ervaring, de subversie van het idee dat er iets of iemand anders centraal staat dan de muziek. “Vandaar de lichtshow. Je ziet me eigenlijk niet, je ervaart meer mijn aanwezigheid. Zo sta ik niet perse in het middelpunt als persoon. Toch word ik ongezien gezien.”
Eigen universum
De electrobaas legt me uit hoe ze op deze manier een eigen universum creëert. Een plek waar ze haar eigen regels kan handhaven zonder gestoord te worden door verwachtingen van buitenaf. “Ik bevind me tijdens mijn show in mijn eigen wereldje.”
“In de spotlight staan, daar houd ik niet van.” Ze lacht even. “Dat klinkt misschien vreemd voor een artiest, maar daarom is mijn act opgezet zoals ie is. Ik ben de baas achter mijn instrumenten en kan rustig doen en laten wat ik wil zonder me zorgen te maken hoe dat overkomt.”
Frontvrouw
Juist zo’n afgebakend universum is volgens Stahlr één van de redenen waarom elektronische live-acts steeds meer vrouwen aanspreken. “Bij een singer songwriter of een band denk je toch vaak een man met een gitaar. Dat is een bepaalde energie en uitstraling waar we aan gewend zijn geraakt”, zegt ze.
“De manier waarop deze nieuwe vorm van muziek maken en uiten zich ontwikkelt, brengt een andere benadering met zich mee.” Een elektronische performance heeft een hele andere vibe volgens Stahlr. Het is een plek waar het masculine imago niet centraal staat. “Daarom is het vrijer, makkelijker om het zelf in te kleuren zoals jij dat wilt.”
Mansplaining
Stahlr gaat al een tijdje mee. Eerst als frontvrouw van Minus The Tiger en nu als ongezien geziene electrodiva. Ik ben benieuwd hoe ze zich in een door mannen gedomineerde wereld beweegt. Heeft het überhaupt zin om te benadrukken dat de popindustrie een masculine sector is?
Ze lacht even. “Ja, het is wel een mannenwereld. Dat wel. Of ik er last van heb, dat weet ik niet.” Ik haal een gesprek aan dat ik vorig jaar met Fenneke Schouten had. Fenneke benadrukte het feit dat bij optredens de geluidsman heel vaak haar mannelijke bandhelft Frank aanspreekt op het moment dat het om techniek gaat.
Stahlr: “Ja, dat herken ik wel. Als ik met mijn man ergens ben voor een optreden, dan spreekt de technicus eigenlijk altijd hem als eerste aan. En als ik alleen ben dan gaat men er vanuit dat ik geen soundcheck nodig heb. Want ja, ik zou vast wel een niet te technischuitdagende opzet hebben.” Korte zucht. “Ach mansplaining. Ik heb er gelukkig niet vaak mee te maken.”
Electrosonic
We ronden ons gesprek af. Het is zondagmiddag en Stahlr, die moeder is van drie kids, heeft wel wat beters te doen dan urenlang met mij aan de lijn te hangen. We zien elkaar donderdag! “Ja, ik heb er zin in. Tot dan!”
Wij kijken er nu al naar uit om deze kunstenares los te zien gaan de 18e. Wil je er bij zijn? Dat kan gratis! Je moet wel even een kaartje downloaden. Dat doe je hier. Oh ja en Chordify is jarig, dus neem cadeautjes mee. Vinden ze leuk.
