Jornt Weersing (25) studeert aan de Academie voor Popcultuur. Hij begon als vormgever, maar wil zich nu helemaal storten op zijn frituur kunsten. Met zijn bedrijf De Buine Fruitschaal verkoopt hij Carbonara Kroketten, Boloschijven en nog veel meer vette snacks. Haute Frituur dus!
Hoi Jornt. Vertel eens wat meer over De Bruine Fruitschaal?
‘Eigenlijk is het het als grap begonnen. Samen met een vriend bedacht ik de dikke vette teringburger, als reactie op al die ‘gezonde’ snacks die je tegenwoordig voorbij ziet komen.
‘Snacks zijn gewoon fucking lekker. Het hoeft helemaal niet zo gezond te zijn, je moet het alleen niet te vaak eten. Ik vind het jammer dat je steeds minder volkse snackbarren ziet.’
‘Vorig jaar ben ik in de keuken van mijn ouders gaan experimenteren. Ik ben begonnen met de snertkroket. Dit bleek een groot succes onder mijn vrienden. Daarop besloot ik om mijn eigen bedrijf te starten en mijn snacks te gaan verkopen op evenementen.’
‘Inmiddels heb veel meer snacks bedacht zoals de frittibal (met risotto), de kaassnaak (een loempia met kaas), de rookhond (rookworst in oliebollenbeslag) en de carbonarakroket.’
Die carbonarakroket die ik net geproefd heb, is inderdaad fucking lekker.
‘Ja dat is echt m’n beste snack kan ik wel zeggen. Ik heb veel Italiaanse recepten omgezet in snacks. Carbonara heeft een fantastische saus. Als ik iets heel erg lekker vind, wil ik die smaak in een kroket verwerken. Maar ik vind het ook wel leuk om gekke dingen te bedenken en daarmee te stunten.’
‘Zo heb ik een kapsalon speciaal voor studenten ontwikkeld met frikandellen, patat, mayonaise, kruidige curry, de goedkoopste kaas, en géén sla (lacht).’
Lekker man. Waar kom je vandaan?
‘Ik woon al mijn hele leven in Ureterp. Het ligt tussen Leeuwarden en Groningen in. Ik heb nooit kunnen kiezen tussen die twee steden. Uiteindelijk zal ik een keuze moeten maken, want ik wil wel ergens een vaste werkplaats hebben. Ik woon nu nog bij mijn ouders, maar die trekken die frituur lucht niet altijd.’
Kan ik me iets bij voorstellen. Hoe zie je die werkplaats dan voor je?
‘Gewoon als een keuken eigenlijk. Misschien heb ik al een adresje ergens. Ik ben de naam even kwijt, maar het is een pand waar allemaal ondernemertjes zitten. Dan sta ik daar straks lekker te frituren tussen de grafische vormgevers. Lijkt me wel wat.’
Wat voor frituurpan gebruik je?
Ik gebruik sinds kort de: Bourgini Classic Triple Deep Fryer friteuse 5.0L 18.2050. Erg fijn modelletje. Koste nog geen 20 euro.’
Klinkt goed. Ga je alleen hard op frituren of hou je sowieso wel van koken?
‘Ik heb vijf jaar bij een Italiaans restaurant gewerkt. Daar heb ik de liefde voor eten maken echt ontdekt, maar eigenlijk begon het al op de basis school. Toen las ik al kookboeken.’
Waar word je door geïnspireerd?
‘Ik kijk veel naar wat ze in Brabant doen. Daar gebeurt het meeste op gebied van culinaire dingen, maar ook met snacks.’
‘Zo heb je daar CuliSjors. Die man organiseert snack-festivals en zelfs snack-wandelingen. Dat is echt next-level.’
‘Ik ben zelf ook bezig om een snackfestival op te zetten. Ik zoek veel contact met snack fabrikanten. Niet Mora en zo, daar blijf ik bij uit de buurt. Ik zoek juist de kleinere, ambachtelijke bedrijfjes op. Ze moeten een verhaal of unieke snacks hebben. Daar haal ik inspiratie uit.’
‘Vaak werk ik vanuit een thema. Zo ben ik laatst gevraagd om een Drenthes snackje maken. Wat eten ze in Drenthe en hoe combineer ik dat? Ik heb toen Brunebedden gemaakt. Drentse falafel van bruine bonen. Was super lekker.’
Maar je bent begonnen als vormgever toch?
‘Ik was altijd al bezig met tekenen en creatief zijn. Dat is uiteindelijk omgetoverd voor vormgeving. Ik heb daar wel talent voor, maar ik mis daarin de vlam die ik bij het maken van snacks wel heb. Frituren gaat natuurlijker. Ik voel dit gewoon.’
‘Koken voelt voor mij ook het zelfde als ontwerpen. Ik denk dat je het zelfde deel van je hersens gebruikt. Je moet bij beide disciplines ingrediënten op een bepaalde manier met elkaar laten werken.’
‘Ik leer hier ook dingen van die ik kan gebruiken voor mijn vormgeving. Ik ben eigenlijk een verhalen verteller.’
Is het niet gek dat je frituurt op de Academie voor Popcultuur?
‘Nee ik denk het niet. De meeste mensen komen binnen als vormgever of muzikant. Maar er komen mensen uit als bijvoorbeeld meubelmaker.’
‘In het tweede jaar moet je je eigen projecten opzetten. Daar wordt je wel bij geholpen, maar het is echt de bedoeling dat je er op uitgaat. Dat is soms best wel moeilijk. Je moet je eigen discipline ontwikkelen. Daardoor wordt je gestimuleerd om te ondernemen. Ik denk dat dat een verschil is met Minerva. Daar zit je meer in een klas.’
‘Je kan daardoor natuurlijk heel makkelijk niets doen. Er zijn mensen die daar niet goed mee om kunnen gaan, maar voor mij werkt het wel. Je krijgt daar heel veel tijd en die kun je goed benutten. Ik heb door die school juist meer discipline gekregen. ‘
Worden snacks wel serieus genomen?
‘Snacks zijn bijna ordinair, terwijl een kroket oorspronkelijk Frans elitair voedsel was. Tot dat het in Nederland kwam, toen werd het volksvoedsel.
‘Ik hou van dat volkse, ik vind het mooi dat bij snacks alle lagen van de samenleving samenkomen.’
Wat vind je eigenlijk van de eierbal?
‘Ja super lekker. Ik vind het ook mooi dat Groningse snackbarren hun eigen eierballen maken. Ik durf me er zelf nog niet aan te wagen. Het is toch een beetje de trots van Groningen.’
Is er wel eens iets mislukt?
‘Voor Neushoorn in Leeuwarden moest ik een snackje maken. Daar heb ik toen de bologense bal ontwikkeld. Ik had wat testjes gedaan, maar ze waren allemaal wat flauw. Er moesten meer kruiden in. Uiteindelijk heb ik de juiste formule gevonden. Ik liet ze proeven aan de de mensen van Neushoorn en ze gingen er mee akkoord.
‘Maar vroeger schreef ik nooit dingen op. Ik had er teveel pasta in gedaan, daardoor smaakte het nergens naar. Daar stond ik dan met 150 smakeloze snackjes. Dat was wel een leermoment. Als je heel veel snacks maakt moet je oppassen. Ik heb nu boloschijf 2.0, die is veel lekkerder.’
‘De key is altijd een overkill aan kruiden te gebruiken. Door frituren gaat veel van de smaak verloren.’
Tot slot: Je ziet er best gezond uit. Hoe vaak snack je zelf?
‘Eén keer in de twee weken ofzo. Ik probeer wel vaak dingen uit. Zo kom ik laatst in Leeuwarden een nierbroodje tegen. Een echte oersnack die veel mensen vergeten zijn. Komt door de naam. Het klinkt vies, dus wordt het nog maar weinig verkocht. Mensen zijn echt pussy’s geworden. In Frikandelen zit ook heel veel gek vlees, maar dat hoor je niet aan de naam.’
Thanks Jornt!
