Hoera, vandaag is het Internationale Vrouwendag! Hulde aan alle wijfies in de wereld. Dus ook die chagrijnige caissière die je ontbijtje afrekent. Mocht je nou even extra willen stilstaan bij deze feestdag: breng een bezoekje aan het Internationaal Filmfestival Assen.
Even iets anders dan je standaard Netflix en Chill sessie: hier staan vrouwen voor en achter de camera centraal. Henriëtte is sinds dit jaar de programmeur van het festival. Wij zijn benieuwd hoe dat bevalt en wat haar kijk is op vrouwelijk schoon.
Een festival waar vrouwen centraal staan. Heel tof! Waarom wilde je daar graag aan meewerken?
Ik ben een vrouw en ik hou van film. Daarnaast sta ik volledig achter de boodschap van het festival: aandacht voor emancipatie en niet traditionele genderrollen. Het is een platform voor vrouwelijk talent.
In de bioscoop kom je vrijwel geen films van vrouwen tegen. Dat vind ik jammer. Er zijn overwegend veel meer mannelijke regisseurs, terwijl we een zo breed mogelijke weerspiegeling van de samenleving moeten creëren in films. Daar horen vrouwen zeker bij.
Meer girl power dus. Wat betekent vrouwelijkheid voor jou?
Poeh, een bedrieglijke vraag die ontzettend simpel lijkt, maar dat niet is. Van binnen weet je het antwoord. Het is een gevoel. Zoiets onder woorden brengen is echter ontzettend lastig. Vrouwen en mannen zijn complex. Zo’n vraag is ingewikkelder dan op het eerste gezicht lijkt.
Strikte kaders voor vrouw en man zijn in onze maatschappij gebruikelijk. Afwijken zou betekenen dat je minder vrouwelijk of mannelijk bent. Onzin. We moeten niet voor anderen bepalen hoe zij zich presenteren aan de buitenwereld.
Girl, een film die we vertonen op het festival, gaat over ballerina Lara: geboren als jongen en begonnen aan een transitie naar vrouw. Na de film voeren we een gesprek met een socioloog en een ervaringsdeskundige. Een van de vragen die we aankaarten is: ‘wat betekent het om vrouw te zijn?’.
Wat is jouw rol binnen het festival?
Als programmeur kies ik alle films uit voor het hoofdprogramma van het festival. Ik begin met een hele hoop research. Films kijken dus. Er komen natuurlijk het hele jaar door veel goede films uit die bij het festival passen. Ik wil niet alleen films vertonen die mensen massaal in de bioscoop hebben gezien. Daarom zoek ik naar internationale titels en voorpremières die ons publiek nog niet kent.
Goede films kijken voor je werk, the dream. Wanneer vind je een film geschikt?
Als films vrouwelijke regisseurs hebben of de onderwerpen wereld verbredend zijn. Daagt het werk traditionele genderrollen uit? Daar focus ik me op. Ik stel een enorme longlist samen met meer dan zeventig films.
Na veel selecteren komt daar uiteindelijk een shortlist van 45 films uit. Het is een mooie uitdaging om de balans in het programma te vinden. Omdat het festival zo publieksgericht is, moet ik altijd even puzzelen met wat het publiek interessant vindt om te zien.
Ligt je eigen smaak soms in de weg?
Kennis en intuïtie tellen zwaarder mee dan mijn eigen smaak. We hebben te maken met veel verschillende doelgroepen. Aan de ene kant komen er veel mensen uit en rondom Assen. De leeftijd ligt daar wat hoger. Aan de andere kant proberen we ons ook veel op Groningen en Friesland te richten, waar juist veel studenten zitten.
Het is mijn doel zo veel mogelijk mensen aan te spreken. Niet alleen zoeken naar films met jonge, maar juist ook oudere vrouwen. Die films zijn er bijna niet. Zo kom je nooit bij dat bredere wereldbeeld wat wij nastreven. Mensen willen zich identificeren met een hoofdrolspeelster.
Wat maakt dit festival zo bijzonder?
Volgend jaar bestaat het festival veertig jaar. In het begin was het echt puur voor vrouwen, mannen waren niet welkom. Het scholende karakter van de films stond voorop en er werd veel gediscussieerd over de rol van de vrouw binnen de samenleving. In veertig jaar is er niet veel veranderd op dit vlak. Dat hadden de mensen die het festival begonnen zijn vast heel anders voor ogen. Ik wil me daar met hart en ziel voor inzetten.
Een mooie missie. Welke film is de ultieme aanrader?
Lastig. Alle films zijn mooi. Naast de openingsfilm Lazzaro Felice, die helaas al uitverkocht is, zijn Tigers are not afraid en The third wife echte aanraders.
De eerste gaat over een groep kinderen in Mexico Stad die uit handen moeten blijven van gewelddadige bendes. Het is een soort horror sprookje. Een film die je niet zo snel op het festival verwacht, maar daardoor is het werk juist interessant.
De tweede is een prachtige film over Vietnam in de 19e eeuw. Een veertienjarig meisje wordt uitgehuwelijkt aan een rijke landeigenaar. De beelden zijn zo mooi en zintuiglijk geschoten, je ruikt het regenwoud gewoon.
Wat ga je doen als het festival afgelopen is?
Dit eerste jaar beviel ontzettend goed. Als alles straks voorbij is val ik eerst voor een week in slaap. Ondertussen ben ik al bezig voor de 40e editie van volgend jaar. Dat moet een mooi feest worden. Voorzichtig weer door naar 2020.
Het festival is net begonnen en nu al met je hoofd in 2020. You go girl.
Dit hele weekend is het IFA gaande in De Nieuwe Kolk in Assen. Kijkje nemen? Koop je kaarten hier.
