Ik bel met muzikant Inge van Calkar. Toen ze nog in 3 havo zat begon zij samen met Sanna Hans nu: Miss Montreal, de band Ysis. Altijd je hart volgen is haar motto. En dat heeft haar in de huidige dagen een volle agenda opgeleverd. Aankomende zaterdag presenteert ze haar album Reset in Vera.
Dit is een nieuw avontuur, want Inge gooit met deze plaat haar muziek stilo even over een andere boeg. Het sing- en songwritergenre is ze helemaal zat. Daarvoor is wel eventjes een heel album de prullenbak in gesodemieterd. “Mijn gevoel zei wat anders”. Deze chick doet lekker waar ze zin in heeft. Reset is in-your-face-pop zoals ze het zelf benoemt. Ik ben benieuwd.
Dat is nogal wat, die akoestische nummertjes ingeruild voor elektrische tunes.
Ik had al langer het idee om van die kleine liedjes af te gaan. Optreden voor een muisstil publiek in een klein zaaltje, dat is niet meer waar ik mij in thuis voel. Met dat idee ben ik een plaat gaan maken wat een mix was tussen akoestisch en pop.
Geen succes vond ik. De hele plaat met twaalf afgemaakte nummers ligt nu in de prullenbak. En ja, die keuze is natuurlijk moeilijk om te maken. Er zit tijd, geld en werk in zo’n plaat. Maar het is absoluut een goede beslissing geweest.
Welk nummer heeft een goed verhaal?
River gaat over dat je altijd je onderbuikgevoel moet volgen. Ik heb ooit een keuze moeten maken tussen muziek en een goede baan in de psychologie. Ik heb mijn intuïtie gevolgd en ben voor de muziek gegaan.
Ik vind ’t knap als je altijd je hart achterna gaat. Jij doet dat gewoon.
Het is niet makkelijk. Als er één ding is dat ik heb geleerd, dan is dat eerder ‘nee’ durven zeggen. Stoppen met samenwerkingen of contracten als het niet lekker loopt. Je moet een goed team om je heen hebben, anders werkt het niet.
Ik heb ooit een keer bij een label gezeten waar artiesten als Alain Clark en Acda en de Munnik ook bijzaten, maar dat betekent uiteindelijk niks. Je moet er zelf hard voor werken en als het niet goed voelt moet je ermee ophouden. Dat is natuurlijk moeilijk, maar uiteindelijk levert het je meer op.
Zeker een wijze les. Even terug naar het begin, Ysis samen met Miss Montreal. Hoe kijk je daar nu op terug?
We zaten in 3 havo en toen was zij natuurlijk nog gewoon Sanne Hans. Acht jaar lang hebben we opgetreden als Ysis. Onze muziek was een combinatie van folk, akoestisch en pop. We traden regelmatig op en maakten veel muziek.
Die periode was fantastisch, we hebben zo veel lol gehad. Deze periode heeft de basis gelegd van mijn muziek. Uiteindelijk zijn onze wegen gescheiden en in 2008 zijn we gestopt. Maar Sanne is nog steeds een super goede vriendin van mij.
In 2008 gooide ik nog met natte propjes papier naar mijn wiskunde leraar. Ik was nog niks. Jij had toen al een hele muziekcarrière achter de rug. Je hebt vast veel veranderingen meegemaakt?
Ik ben echt blij met de komst van Spotify. Voor artiesten een toegankelijke springplank om hun werk te delen. Dat mijn singles veel worden beluisterd in Duitsland en Zwitserland had ik niet zo makkelijk voor elkaar kunnen krijgen zonder dit platform.
En wat is erop achteruitgegaan in de muziekindustrie?
Het is opvallend dat je als artiest nu een stuk minder betaald krijgt voor optredens. Bevrijdingsfestival bijvoorbeeld, daar kreeg ik 10 jaar geleden veel meer geld voor dan nu. Dat vind ik wel een gekke verandering.
Over geld gesproken, kan je leven van je muziek?
Nee. Als ik elk optreden toe zou zeggen en mijn band zou dumpen zou ik wel dichter in de buurt komen. Maar dat wil ik niet. Muziek moet voor mij leuk blijven. Ik wil ergens staan waar ik echt wil staan.
Is het wel je droom?
Absoluut, het zou geweldig zijn als ik genoeg geld zou kunnen verdienen met alles wat ik nu doe. Daar ben ik ook hard voor aan het werken.
En voor alle beginnende artiesten die dit lezen, wat zou je hun mee willen geven?
Doe iets wat je speciaal maakt. Wees authentiek en vertrouw op je intuïtie als je keuzes moet maken.
Daar komt het altijd op terug he? Dat onderbuikgevoel.
Het beste advies wat ik iemand mee kan geven. Doe wat goed voelt en volg altijd je hart. Lekker cliché, maar wel waar.
Inge, heel veel succes zaterdag 29 september in Vera! Wij zijn erbij.
Foto header: Jen Lenting
