Ze blijven ons verbazen, de drum&bass bazen van Noisa. We spraken met Thijs de Vlieger in de backstage van Vera over zijn show met het Noord Nederlands Orkest, de kriebels voor het optreden en het leren delegeren.
Witte buizen hangen onheilspellend van het plafond en het lijkt of de artiesten op eilandjes in het publiek gaan spelen. Was dit de vorige keer ook zo?
“Jazeker. De musici moeten ook door het publiek heen lopen. Ze doen op verschillende podia verschillende stukken.”
Dat vonden ze goed?
“Er was wel een beetje weerstand. Logisch als je bijvoorbeeld met zo’n peperdure cello door een massa mensen heen moet. Het is overigens niet mijn idee, maar dat van onze regisseuse Jorinde Keesmaat. Die zegt dan: ‘Dat ga je doen. Het ging vorige keer ook hartstikke goed. Zo gaat het nu ook, geen zorgen. Gewoon doen.’”
Het is nu een kwartier voordat je op moet. Voel je al een beetje de kriebels?
Nee, eigenlijk niet. Vorige keer was ik vet zenuwachtig, maar nu sta ik hier echt super relaxt. Bovendien ben ik dit keer goed voorbereid en heb ik veel dingen van me af laten glijden.
Dat was vorige keer niet zo?
Toen trok ik juist heel veel dingen naar me toe. Als iemand iets nodig had, dan wilde ik het gelijk voor hem regelen. Nu heb ik twee hele lieve stagiaires bij me, er is een producer die heel goed is en er zijn mensen van Vera die rondlopen. Dus wat ik nu doe, is zeggen wat ik van bepaalde dingen vind en vervolgens doorverwijzen. Bij mij thuis slapen vanavond ook vier mensen, daar heb ik ook tegen gezegd: ‘Jongens, neem een matje mee en zoek het onderling lekker uit. Ik ben aan het repeteren.’”
Gaan we dit keer meer eigenwerk horen?
Ja, ik heb het eindstuk gecomponeerd en we spelen tussendoor ook nog wat variaties daarop.
Vinden de musici het niet raar om het werk van een levende componist uit te voeren?
Dat denk ik wel. Het is natuurlijk nu zo dat ik de hele tijd dingen aanpas tijdens de repetities. Klinkt iets niet zoals ik het wil? Dan krijgen zij gewoon een nieuw papier met de verbeteringen. Dat is een orkest niet gewend, want wie weet nou precies hoe Beethoven zijn stukken uitgevoerd wilde hebben?
Doe jij zelf ook iets tijdens de voorstelling?
Ja, dit keer wel. Vorige keer had ik een driedelig stuk voor alleen het blaaskwintet geschreven. Dat is dus voor klarinet, fluit, fagot, hobo en Franse hoorn. Dat heeft het NNO toen uitgevoerd zo goed en kwaad als zij dat konden en ik heb dat zoveel mogelijk bijgestuurd. Maar zij moesten het op de avond zelf doen, ik niet. Mijn taak was alleen op ‘play’ drukken om een remix aan te zetten die ik van tevoren had gemaakt. Nu heb ik wat spulletjes mee. Ik kan wat toevoegen en mixen. Bovendien staat er nu niet de hele tijd een spot op mij, maar ook op de musici. Dus als je het zat bent om naar mij te kijken dan is er nog genoeg actie in de zaal.
Foto’s: Joey Feikens
