Ja joh! Samen met onze nieuwe vrienden van Men At Work gaan we vier maanden lang exposities geven in de winkel in de Herestraat. Elke laatste vrijdag van de maand wisselt de expo, met muziek en bier. Vet gesjellig!
Maar dus: Willie Darktrousers, kunstenaar, muzikant, alleskunner. Hij is de tweede die gaat exposeren én optreden in de DATmag X Men At Work Expo. Mooi man. We vroegen hem wat dingen over zijn werk en wat we kunnen verwachten van zijn expositie.
Ha Willie Darktrousers! Alles goed?
“Hallo. Ja, helemaal goed. Ik was net de was aan het ophangen. Echt leuk!”
Moet ook gebeuren. Maar wat mooi dat je bij ons komt exposeren.
“Ja leuk hè. Ik heb er zin in.”
Hoe lang ben je al met kunst bezig?
“Dat weet ik niet meer. Altijd al.”
Kom op, er is vast wel een moment waarvan je dacht: dit is kunst, hier ben ik trots op.
“Ik heb echt geen idee! Wat een moeilijke vragen allemaal.”
Oké, hier komt een makkelijkere vraag. Je werk, hoe zou je dat beschrijven?
“Ik vind het leuk om mijn werk te zien als een onderzoek naar hoe een animistisch wereldbeeld er vandaag uit zou zien.”
Leg eens uit?
“Animisme is een religieuze manier van kijken, waarbij je alle dingen een ziel of goddelijkheid kunt toekennen. Dieren, stenen en de wind, maar ook huishoudelijke apparatuur en groentes. Ook stofzuigers spelen hun rol in het heilige spel van het bestaan.”
“Ik vind dit een veel mooiere kijk op de wereld dan die van het Christendom, waarin de mens veel meer boven de rest van de natuur staat. Dat vind ik eigenlijk echt een walgelijk idee. Ik vind dat, dat idee veel te dominant is in onze cultuur en daarom zou je kunnen zeggen dat mijn werk daar met dat animistische karakter tegenin gaat.”
Maar geloof je ook in een animistisch wereldbeeld?
“Als je het mij vraagt, dan is niets heilig, heeft niets een ziel en leven we in een heelal zonder iets van een schepper of god, of iets anders wat ons allemaal verbindt, zoals een animistische goddelijkheid die overal in zit, een gemeenschappelijk bewustzijn of weet ik veel wat voor bullshit.”
“Toch heb ik elke dag ervaringen die mij het gevoel geven van zo’n verbinding. Dan heb ik het over zoiets als dat ik naar een mandarijntje kijk en er helemaal een warm gevoel van krijg en zo denk van: wat een lief mandarijntje.”
“Ik begrijp ook wel dat een mandarijntje niet lief of aardig is, maar ik vind het wel leuk om er zo naar te kijken. En zo kan je ook naar het heelal kijken. Zo van: wat een lief heelal, wat een wonder allemaal! Snel komt dan de vraag: wat zit daar dan allemaal achter?”
En, wat zit daar allemaal achter?
“Best veel mensen gaan op zoek naar antwoorden op de vragen die zo’n ervaring oproept en vinden die in religie of andere onzin. Volgens mij is het veel leuker en gezonder om je over dergelijke ervaringen te verwonderen, ze te koesteren en liefdevol te delen met andere mensen. Want ik vind die ervaringen, ook al zijn ze onzinnig, wel het allerwaardevolste soort ervaring.”
“Stel je eens voor dat je nooit zoiets meemaakt! Dan is het leven een grote technische aangelegenheid, waarin je alleen maar ‘comfort’ hebt om na te jagen. Dat vind ik zo’n angstaanjagend beeld. Ik walg er helemaal van.”
“Daarom denk ik dat kunst maken het leukste is wat de mens kan doen. Want dan ben je zo ver mogelijk uit de buurt van die holle beleving die ik net schetste. Je kan je de hele tijd in die verwondering onderdompelen en dat is echt super.”
Dus wat kunnen we verwachten tijdens de expo?
“Oh ja, daar hadden we het over. Ik ga tekeningen ophangen van dingen als een neushoornkever op een driewieler, black metal fruit en de nachtmerries van een wortel… allemaal uitingen van het perspectief wat ik daarnet heb geprobeerd uit te leggen.”
We hebben er nu al zin in. Tot vrijdag, Willie!
“Ja, zie jullie daar!”
Foto’s Joséphine Kruvers
