Jennifer O’Connell is actief met verschillende, soms teveel, dingen! In het dagelijkse leven is ze docent kunst-sociologie. Daarnaast organiseert ze als projectleider en programmeur samen met haar team het Internationale Filmfestival Assen. Het enige feministische filmfestival van Nederland.
Als jong meisje in Ierland werd ze door haar grootvader op zevenjarige leeftijd blootgesteld aan Hitchcock’s films en ‘Honey, I shrunk the kids’ in 3D en dat heeft een blijvende indruk op haar achter gelaten. Haar passie voor film maakte van haar programmeur. Of zoals ze het zelf mooi verwoord:
“Ik vind mezelf een extreme kunst- en cultuuromnivoor. Mijn smaak gaat van pulp tot fine-art. Zolang ik het maar tof vind. Een van de betere eigenschappen die je als programmeur kunt bezitten.”
Sinds haar achtste woont Jennifer in Groningen en elk jaar keert ze wel een keer terug naar Ierland om even op te laden. Genieten van de natuur en de geschiedenis. Mustafa, die momenteel dealt met een griep, verveelde zich en besloot een belletje te doen met Jennifer. Ook wat grieperig. Mooi, kunnen ze er lekker de tijd voor nemen!
Goedemorgen! Wat schiet er ’s ochtends als eerste door je heen als de wekker gaat?
Dat hangt van de periode af. Ik leef een beetje in periodes. Van september tot januari geef ik les en denk ik vaak als ik wakker word: ‘Te lang in bed gelegen. Oh jee. En ik moet nog iets voorbereiden.’
En van september tot ongeveer december ontwaak ik met een lange to-do lijst voor Internationaal Filmfestival Assen. Dan word ik wakker met het kijken van een film. In die maanden kijk ik meer dan honderd films. Per jaar zijn dat er sowieso enkele honderden.
Dat klinkt als fijn werk. Waarom zoveel?
Voor het festival ben ik er echt veel mee bezig. Als programmeur moet ik rekening houden met het type film en wanneer ik het kijk. Kan ik een vier uur durende epos in een verstild Filipijns landschap aan zo op zondag avond om negen uur? Ik denk het niet. Dus er zijn veel dingen die ik ’s ochtends kijk. Als ik het juiste momenten kies, dan kan ik gefundeerde keuzes maken voor een divers publiek.
Klinkt als een lekker diverse bezigheid! En hoe ver is gaat de bandbreedte van Internationaal Filmfestival Assen?
Bij het IFA rangeert het van cross-over, dus films die je ook wel in Pathé zou kunnen zien, zoals bijvoorbeeld Lady Bird of I, Tonya. Tot aan brute slachtpartijen zoals in Marlina The Murderer. Dat is een film over een vrouw die wraak neemt op haar verkrachters.
En hoe zit dat dan met het thema?
Internationaal Filmfestival Assen heeft een feministische insteek, gericht op andere culturen en sub-culturen. Van exotische samenlevingen tot aan een realistische kijk op arbeidersgezinnen, onze bezoekers krijgen de mogelijkheid om een kijkje te nemen in een leven dat je niet snel zult ervaren. Vrouwen hebben in het proces van de films een belangrijke rol. Van filmen en editten tot aan acteren. Zowel voor als achter de camera dus.
Het festival is ooit opgericht door BH verbrandende dames en is ondertussen 38 jaar oud. Met de huidige extreme polarisering denk ik dat het goed is dat we de nuancering op blijven zoeken. Wij zien feminisme en gelijke rechten wel terug komen op commercieel vlak. Alleen willen wij gaan de diepte in!
Wat is je favoriete wake-up song?
Dat verschilt. Ik ben super slecht in titels. Vooral voor iemand die programmeurswerk doet is dat niet handig. Maar wat wake-up songs betreft, ook hierin heb ik wel periodes. De muziek hangt eigenlijk ook samen met de films die ik kijk. Laatst heb ik Call Me By Your Name gezien. Dat vind ik een prachtige film.
Daar zat een nummer in, 80’s-achtig. Love My Way, geen idee hoe de zanger heet. Sufjan Stevens zijn muziek zat er ook in. Toen ik vroeger mijn indi periode had luisterde ik wel naar hem. Ik vind hem nu te zoet. Alleen bij deze soundtrack draai ik zijn muziek weer grijs.
Het koppelt voor mij qua muziek aan herinneringen. Muziek is een manier om terug te gaan naar een moment. Estrelar van Marcos Valle heb ik kapot gedraaid na mijn zomervakantie. Die kwam regelmatig terug in verschillende DJ sets.
Als je elke dag hetzelfde ontbijt zou moeten eten, wat zou dit dan zijn?
Dat doe ik eigenlijk al. Ik eet elke ochtend havermout met fruit. Wat ik heb liggen aan fruit gaat er dan bij. Ik hoef het alleen niet voor de lunch of avondeten, dus gelukkig gaat het om het ontbijt hahaha! Ik HOU van eten. Elke gemiste eetkans betreur ik. Tijdens het ontbijt kan ik de saaiheid wel aan.
Stel onze hoofdredacteur drukt je in een tijdmachine. En op een van je reizen kom je de jonge Jenny tegen. Welke raad geef je jezelf?
Oh, om je niet zo druk te maken. Zelfs nu zou ik het willen zeggen. Maak je niet zo godvergeten druk. Je denkt dat je het slecht doet, maar je doet het best wel goed. Je hoeft niet aan alles mee te doen en niet alles is even leuk.
Dat is wel een terugkerend thema. Beste wijsheid!
Ja toch? Ik hoor het ook wel vaker van andere om mij heen.
Hey en welke wijsheid wil je verder met de lezer delen?
Iedereen moet op 10 en 11 maart naar Film Festival Assen komen! Het is het enige feministische filmfestival van Nederland. Er zijn niet alleen films, maar ook kunst, poëzie en nog meer toffe activiteiten. Kijk vooral even op onze website. Bestel een ticket voor jezelf en je vrienden.
Oh en als je van film houdt kan ik je aanraden om een Cineville-pas te nemen. Dan kun je altijd terecht bij FORUM. Want er is zoveel meer dan (hoe aanlokkelijk ook) alleen Netflix en Pathé. Je kan ze ook allemaal nemen natuurlijk, net als ik. Alleen niet aan te raden als je niet de hele dag achter een beeldscherm wilt doorbrengen.
Wie zou je willen terug zien in deze rubriek?
Oh nee! Die ben ik helemaal vergeten! Oh joj, joj, joj. Dit is zo iets dat ik heel moeilijk vind. Ok! Uhm, dan zou ik denk ik Harmen Huizenga willen zien. Slieker Film programmeur en bij Vera. En in het kader van de programmeur ziet graag de andere programmeur, wil ik hem graag terug zien. Best eenzaam werk.
