Dat muziek niet alleen te beleven valt met een goed luisterend oor weten wij natuurlijk al lang. Denk aan een bas zo hard dat je ingewanden er van bibberen. Marcellis & Darieaux pakken het nog weer even anders aan. This band is only half human. Dat riep zelfs bij ons wat vraagtekens op. Nadat we gezien hadden bij Grasnapolsky festival moesten we wel een belletje plegen met drummer en toetsenist Mark Schilders.
Marcellis & Darieaux, a.k.a. Mark Schilders & Dario Trapani, ontmoetten elkaar in de jazzscene. Beiden hebben de plattegrond weggegooid en staan klaar om de bestaande paden volledig te negeren. Rechtstreeks de wildernis in. Dat levert een zeer smakelijke clubtrack op met een ongebakken randje.
First things first. Marcellis & Darieaux, hoe is het allemaal begonnen?
In de jazzscene, waar we beiden uit komen. Het is erg gebruikelijk dat iedereen in verschillende bands speelt. Zo doende kwamen we elkaar tegen en ontdekten dat we elkaar wel leuk vonden. Daar is uiteindelijk Marcellis & Darieaux uit voortgekomen.
Wat vinden jullie dan zo leuk aan elkaar?
In eerste instantie was het voornamelijk smaakherkenning. Alle twee zijn we een beetje anti jazz establishment en aan het losbreken van de standaard. Buiten de bestaande paden lopen. Dat herkennen we in elkaar, waardoor we een samenwerking wel zagen zitten.
This band is only half human, leg uit?
Dario was op het moment dat we samen kwamen bezig met zijn studie live electronics. Hiervoor heeft hij een applicatie gebouwd waardoor we samen kunnen spelen en tegelijkertijd allerlei synthesizers aan kunnen sturen met onze instrumenten.
Alles wat gespeeld wordt verzamelen we in een computer. Die informatie kunnen Dario en ik naar een synthesizer sturen door middel van onze instrumenten. Speel ik bijvoorbeeld een normale beat, dan kan ik de synthesizer mee laten doen met mijn basdrum. De band bestaat dus letterlijk voor de helft uit mensen.
Jullie maken meer dan alleen muziek
Licht speelt ook een erg belangrijke rol bij onze optredens. We zijn begonnen met puur muziek en synthesizers maar hebben daar uiteindelijk een lichtinstallatie bij gebouwd. Acht gloeilampen die stuk voor stuk reageren op onze instrumenten. Sla ik ergens op, of speelt Dario een akkoord op zijn gitaar, dan gaan er bepaalde lampen branden.
Gaaf, hoe is dat idee ontstaan?
Haha geen idee. Dat soort dingen gebeuren als je een beetje op ontdekkingstocht gaat. Het idee is dat je de bewegingen van de muziek kan zien. Vaak blijft muziek iets heel abstracts voor de meeste mensen, maar hierdoor worden alle beats, melodieën en bassen uitgebeeld in lichtpatronen.
Mooi bedacht. Vorige maand kwam jullie eerste single uit, veel goede reacties gekregen?
Ja, zeker. Veel mensen om ons heen waren verrast door wat er uitkwam. Ze hadden waarschijnlijk moeilijke avant-garde jazz verwacht. Iedereen was er over te spreken. Uit de reacties bleek dat het nummer een goede clubtrack is, ook al heeft het nog steeds iets rauws.
De track is on the go gemaakt. Met z’n tweeën doken we de studio in zonder ook nog maar een volwaardig idee te hebben. Door te improviseren begint de track zich dan te vormen. We komen beiden van improvisatiemuziek, maar vaak heeft één van ons twee al iets in z’n hoofd. Dit kan een beat, een melodie of een baslijn zijn. Vaak echt een mini idee. Meteen leggen we dit vast en werken er om heen.
Dit proces kan je goed terughoren in onze eerste track. Aan de ene kant zijn we heel experimenteel bezig, maar aan het einde komt alles samen in een melodieus, misschien zelfs dansbaar, geheel. Veel uren in de studio zijn daarvoor wel nodig. Ondertussen zijn we bezig met meer tracks, dat loopt allemaal een beetje door elkaar. Dit was de eerste die af was.
Er komt dus nog meer aan?
Ja, een EP. Nu moet ik oppassen met wat ik zeg, maar we hopen dat die na de zomer uit is. Op dit moment gaat onze meeste tijd naar het maken van meer tracks. Hopelijk is er voor de zomer nog eentje af. Voor nu dus veel de studio in om een zooi muziek te maken.
Wat willen jullie allemaal bereiken?
Er valt nog veel meer te ontdekken wat betreft de vertaling van muziek naar licht. Dat houden we er zeker bij. Als live-act zijn we ook aan het groeien. In het begin waren we zelf nog lichtelijk onder de indruk van alle mogelijkheden en wisten we niet op welk knopje we nou eigenlijk moesten drukken. Nu is er langzaam een overzicht in alle USB-kabels. Alles hangt namelijk aan elkaar vast.
Een soort ambient experimenteelachtig en theatrale ervaring met muziek en licht was in eerste instantie ons doel. Nu is dat streven dansbare concerten te geven. Op Grasnapolsky hebben we bijvoorbeeld een set gespeeld waar meer op te dansen viel. Dat sprak ons aan.
Genoeg plannen dus
Ja. Onze pijlen staan nu gericht op grote festivals met dansend publiek. Dat is de droom. Op dit moment zijn we nog aan het ontdekken wat er allemaal mogelijk is.
