Eurosonic door de ogen van een alternatief bobootje

Elk jaar in januari is het voor een halve week lang weer feest in Groningen. Of beter gezegd: we kunnen Eurosonic Noorderslag (ESNS) ook wel omschrijven als een uit de hand gelopen nieuwjaarsborrel voor met name de bobo’s van de Europese muziekindustrie.

Bobo, een woord met een Spaans/Surinaamse achtergrond en onbewust geïntroduceerd door Ruud Gullit. Bobo betekent in die context zoiets als sukkel of sufferd, in de Belgisch Nederlandse literatuur wordt echter gerefereerd naar de Engelse betekenis van het woord. Waarbij verwezen wordt naar een kopstuk of een bons/bonze.

Bobo’s, ze zijn er in allerlei soorten en maten. De een is misschien wat meer belangrijker voor een artiest zijn/haar ontwikkeling dan de ander. Echter hebben ze naar mijn idee een paar dingen gemeen. Dingen die mij ook weer afgelopen ESNS opvielen:

De nietszeggendheid: Ik heb in tijden niet meer zo vaak Hoi en Doei gezegd tegen zoveel verschillende mensen. Want dat is waar het allemaal op neerkomt, je kop laten zien en een beetje tof doen. Om uiteindelijk weer verder te gaan en je daarna te beseffen dat je helemaal niets inhoudelijks hebt uitgewisseld, laat staan dat die personen op een later tijdstip wel inhoudelijker op de zaken ingaan. Nee, alles verdwijnt uiteindelijk weer in de schaduwen van het grote niets. Net Tinder.

De hoeveelheid gratis bier: Leuke innovatie van Eurosonic ‘de cashless chip’ vooral als je de donderdag er 50 euro op hebt gezet en dat dat bedrag bijna nog helemaal compleet is op de zaterdagavond van Noorderslag. Ik hou van bier, vooral als het gratis is en vooral als mensen roepen:”Nee Jasper nog eentje!” Om vervolgens de volgende dag een belletje te krijgen met de mededeling:”Ben je brak?” Waarop mijn standaard antwoord volgde:”Geen grap, van de Lidl naar de Ap.”

De visitekaartjes: Voor het eerst sinds jaren had ik ook heel clichématig mijn eigen kaartjes laten drukken. Alleen al om het feit dat ik een beetje klaar was om elk jaar weer gratis platen weg te geven en stickers op mensen te dumpen. Echter voelde ik me toch viezer toen ik kaartjes uitdeelde dan toen ik gratis platen weggaf. Nogmaals mijn excuses aan degene die er twee of meer hebben gekregen, puur omdat het kan. Al geloof ik niet dat er iemand daadwerkelijk contact gaat opnemen. Dat zegt waarschijnlijk meer over mij dan over de kaartjes.

Het divagedrag: Kijk je hebt interessante mensen en mensen die zich interessant voordoen, met name die laatste groep is vaak herkenbaar aan dat wat ik omschrijf als ‘divagedrag.’ Het meest kenmerkende aan dit gedrag is dat ze je eerst negeren en op een gegeven moment er toch echt achterkomen dat ze niet om je heen kunnen, omdat je iets deelt (een verleden, een gemeenschappelijk doel etc.).  Het resultaat is iemand die schoorvoetend toch maar even Hoi zegt en vraagt hoe met je gaat, puur voor de vorm. Draait tijdens ESNS niet het grotendeel om de vorm dan de functie? Reden twee: omdat je een van Young Thor’s beste vrienden bent.

De verwachtingen: Ik weet dat artiesten een haat-liefde verhouding hebben met ESNS. Liefde omdat ze hun vak mogen uitoefenen voor een publiek dat zogenaamd kennis van hun vaardigheden heeft en daar wringt het ook gelijk. Eurosonic is een showcasefestival, een festival dat moet zorgen dat artiesten op andere festivals mogen spelen later in het jaar. Hierdoor ontstaat er een spanningsveld aan verwachtingen, met aan de ene kant de verwachting van de artiest en aan de andere kant de verwachting van de zogenaamde ‘delegate.’ Of het wat oplevert is een tweede en uit ervaring weet ik dat ik persoonlijk er bar weinig voor terug heb gekregen. Natuurlijk kan dit veel over mij zeggen, anderzijds ben ik afgelopen ESNS lekker pretentieloos ingegaan en ik moet zeggen dat dat bevrijdend werkt. Er is niets fijner dan gewoon een dj-setje te doen en daar tussendoor wat nieuwe tracks te primeuren. Niemand heeft het door, iedereen gaat er goed op.

Conclusie: Het tof doen, de nietszeggendheid daar heb ik niet zoveel mee en ik zal er waarschijnlijk nooit zoveel mee hebben.  Uiteindelijk is de waarheid echter wel, dat ook ik jaarlijks op Eurosonic aanwezig probeer te zijn, in ga op de schoorvoetende mensen die Hoi zeggen en terugvraag hoe het met ze gaat. Maakt mij dat dan stiekem ook een bobo? Hooguit een alternatief bobootje dan.

P.s.

Nee echt, ik zoek nog steeds een boeker.

P.p.s.

Voor ik het vergeet, er komt zeer binnenkort een EP van yours truly uit.

P.p.p.s.

Check het onderstaande filmpje om een indruk te krijgen van het grote ‘Chordify x Welcome to the Village x I.Turn.It event’ en misschien zie ik jou daar of ergens anders volgend jaar bij Eurosonic. Doen we een biertje (gratis uiteraard).

 

Meer ENTER THE TRONIQ

Nieuwste