Thom heeft deadlines, maar vertoont liever werk ontwijkend gedrag. Daarom attendeert hij jullie op één van de meest verslavende videoclips van dit jaar: Karrrraoke van Liftmuziek.
Ik ben nu al negen maanden gestopt met roken, drinken en blowen. Na 15 jaar ben ik cold turkey gegaan en ik moet zeggen: het is zo slecht nog niet. Toch blijft de drang naar verslaafd zijn altijd aanwezig. Het is gewoon fijn om iets te hebben waarmee je even kunt wegdromen.
De drang naar verslaafd zijn
Roken heb ik vervangen met niet-roken. Dat betekent dat ik elke dag denk: nice, weer niet gerookt. Als vervanger van een peukie opsteken, steek ik er nu niet één op en dat geeft toch ook een soort van voldoening.
Alcohol is ingeruild voor thee. Ik drink thuis en bij vrienden nu fokking veel thee.
Blowen is lezen geworden. In plaats van dat ik thuis kom, een lang vloeitje neerleg, daar keurig in de vorm van een toeter shag verspreid, wiet verkruimel en een tipje draai, pak ik nu een boek om mijn gedachten op een ander spoor zetten.
M’n broertje vroeg laatst toen ik, voordat we een avondje gingen chillen, een theepot wilde ophalen: GAST, HOE OUD BEN JE?! Ik ben 30. Ik ben fokking 30.
Liftmuziek – Karrrrraoke
Sinds een aantal weken wordt mijn steeds ouder wordende verslavingsgevoelige-en-dromerige-karaktertje gevoed door iets nieuws: Liftmuziek. En dan met name de track Karrrrraoke. Inmiddels zit ik op drie per dag.
Toen ik het de eerste keer keek en luisterde dacht ik: geinig gedaan met die geluidjes en woordjes, maar de muziek is niet zo bijzonder. Tot dat de fufufufufufufufu er inkomt en je denkt: dit heeft toch wel wat. Doet me denken aan de onderwater levels van Donkey Kong Country. En my fellow dertigers know: dat was goeie shit.
En zo gaat het door. Door het fijn gekozen lettertype en de rustgevende kleuren blijf je kijken en omdat je dus al ziet dat er een nieuwe geluidje komt, wordt het voorspelbaar. Maar omdat je niet weet hoe het geluidje klinkt is het ook verrassend. Die combo maakt het verslavend.
Voor je het weet droom je helemaal weg en komt de deadline dichterbij. Toch heb ik geen geestverruimende middelen gebruikt, maar wel een heerlijke 4 minuten werk ontwijkend gedrag vertoond. Net als met het schrijven van dit stukje. Ik vind ’t knap.
