Wat is nieuw? Wat moet je gezien, gehoord en mentaal geproefd hebben? In De Afdaling spreekt Teo met Tartarus labelbaas Richard Postma over zijn persoonlijke aanbevelingen uit de diepste krochten van de alternatieve muziek scene.
TAR????????
Een in rood cellofaan gewikkelde cassette. Niemand weet wat erop staat, want het is een mystery tape. Richard is er mee in zijn nopjes. Vrijdag één april lanceert hij zijn nieuwste creatie. “No joke!” Hij houdt de tape voor zich uit. Ik wil weten wat erop staat. “Dan moet je het open maken en beluisteren. Mocht je geen tapedeck hebben dan zit er nog een downloadcode in.” Hij kijkt me met een uitdagend grijnsje aan. Als echte merchandise freak kan ik het niet over mijn hart halen om een zegel te verbreken van een limited edition gadget. Want limited edition zijn deze tapes. “Er komen maar honderd in de verkoop. Je kunt ze bestellen tussen de eerste en de 24ste van april. Daarna gaan ze uit de verkoop en verdwijnen ze van de Tartarus website.”
Fun fact: de mystery tape werd binnen 3 uur uitverkocht.
Anamanaguchi
Genoeg vingerbijten. Het is tijd om de retromania aan te zwengelen! De koning van de Tartarus heeft een hele lijst bij zich met uitdagende en hersenimploderende tracks, clips en zelfs een game. “Ken je Anamanaguchi nog? De chiptunes band die de soundtrack maakte voor Scott Pilgrim versus the World. Ze spelen op echte instrumenten die door midi modulators worden gehaald. Het resultaat is een 16-bit ode aan de Nintendo, Amiga, Sega era. Heel tof en het checken waard.” Richard is zeer enthousiast. Hij vertelt over de nieuwe plaat van Anamanaguchi die net gelekt is.
“Nou ja, plaat. Het is een game. Het idee was dat de band een soundtrack zou maken bij een computerspel, want hun muziek komt daarbij nu eenmaal het beste tot zijn recht. Het spel dat via NHX zou verschijnen, schijnt niet helemaal te zijn geworden zoals de Anamanaguchi dat wilde. Ze hebben het dus afgelopen week gelekt. Je kunt het downloaden en spelen. Het verhaal is vrij cheesy. De bandleden zijn ontvoerd en jij moet ze redden. Voor de rest is het allemaal heel vaag en tof. Je kunt in het hele spel op alles schieten en schoppen. Terwijl je dat doet luister je naar hun nieuwe plaat. Deze lek kun je zien als een officiële release en het is een kwestie van tijd voordat de audio rip beschikbaar is.”
Perturbator
Nu we het toch over 16-bit tunes hebben, heeft de labelbaas nog zo’n pareltje voor mij in petto. “Perturbator is een artiest waarvan de clips geïnspireerd zijn door de graphics van Amiga. Het is net alsof je in de wereld van Bladerunner terecht bent gekomen. Alleen is alles in 16-bit graphics en sounds vertolkt.” De dark synth artiest heeft net een nieuwe clip uitgebracht, vertelt Richard. Het is de single van zijn nieuwe plaat Uncanny Valley (een titel die aan onze eigen Sofie Letitre doet denken). “Ik ben zeer verrast door de video. De track zelf is echt een slow dancer, maar de sfeer die er inzit, maakt het voor mij een heel fijn nummer. Hierdoor ben ik ook heel benieuwd geworden naar de rest van het album.” Veel duisterder en steviger dan Anamanaguchi, verzekert Richard mij.
John Carpenter Lost Themes
Beide houden we van soundtracks en beide houden we van horror. Richard wrijft in zijn handen. De afgelopen jaren is er weer een compleet nieuwe markt ontstaan voor heruitgave van oude soundtracks. Mooie hoezen, vinyl retro all the way. Daaruit komt uit onverwachte hoek The Lost Themes. “Goede synthwave met veel ambiant sounds. Aan wie kun je dit beter overlaten dan aan John Carpenter. Ja, de regisseur van The Thing, Halloween en The Fog schreef niet alleen zijn eigen scripts, maar ook zijn eigen soundtracks. Via het label Sacred Bones heeft hij The Lost Themes vorig jaar uitgebracht met allemaal tracks die hij niet in zijn films heeft gebruikt. De plaat werd heel goed ontvangen. Er is ondertussen een remix LP uit. Waarom ik dit nu allemaal noem? Nieuw is het niet, maar.” Korte stilte. “Er schijnt een deel twee aan te komen. Dus luister naar het eerste deel en ik zal je op de hoogte houden wanneer het vervolg uit is.” Echt een aanrader voor de filmfreaks onder ons.
Death Grips
Over vage elektronica gesproken. De band Death Grips is een van Richards favoriete elektronische acts. Death Grips bestaat uit drummer Zach Hill, MC Ride en sample artiest Andy Morin. Het is een experimentele hiphop groep uit Sacremento, die een mix van hiphop, noise en industriële punk maken. Richards ogen lichten op als hij erover vertelt. “Wat kan ik zeggen, het is aan de ene kant een elektronische act, maar het heeft zoveel raakvlakken met metal, power violence (een extreem harde vorm van hardcore), maar ook met hiphop. Echt een hele rauwe band. MC Ride is super goed en je moet echt Zach Hill zien drummen, die gast is een beest. De drums worden door de sampler gehaald en er komt een elektronische sound uit. Live houden ze de echte drumgeluiden aan.”
Twee weken geleden heeft de band een nieuwe clip op YouTube vrijgegeven. “Het heet Death Grips Interview 2016. Je ziet ook daadwerkelijk dat de band geïnterviewd wordt door een gast, Matthew Hoffman, die een soort van semi-bekendheid is bij bejaarden shows. Het grappige is, dat je het hele interview niet hoort, je ziet het alleen. Voor de rest hoor je ongeveer een half uur durende track wat zo maar hun nieuwe EP zou kunnen zijn. Deze band is sowieso extreem onberekenbaar. Je kunt op een dag wakker worden en dan hebben ze een album uit. Niets aangekondigd. Bam! Het is er gewoon. Zij bepalen volledig hoe alles gaat. Ik vind ze persoonlijk te gek.” Daarnaast heeft de band het nummer Hot Head uitgebracht, een recente single van de plaat Bottomless Pit.
Nothing
In Groningen leeft de garage sound. In Amerika is de grunge ook vol in zijn revival. De band Nothing is volgens Richard een van de betere acts op dit moment die op een hele 90’s manier toch nog een eigen sound weten neer te zetten. “Hun nieuwe videoclip Eaten by Worms is heel mooi opgebouwd. Het is op bijzondere manier gefilmd en het verhaal dat zich afspeelt is heel anders dan de titel doet vermoeden. Kijk de clip nou maar gewoon. Hij is net twee dagen uit. Het is een soort van sexmuziek voor alto’s”
Aborted
Langzaam begeven we ons op technisch harde en botbrekende muziek. Wie van lang haar, baarden en metal houdt, kent de Fries/Groningse JB van der Wal. Oud huisgenoot en goede vriend van Richard. De labelbaas kan het daarom niet laten om de nieuwe videoclip van Aborted te noemen.
“Het is keihard, over the top, technisch heel goed. Als je van metal houdt dan vind je dit goed. Ze hebben net een nieuwe clip uit, maar helaas nog geen nieuwe plaat. Echt de moeite om het te checken. Het is echt een band die hun eigen ding doet en het goed doet. Veel meer wil ik er niet over kwijt, behalve dat je in de video niet zo goed kunt zien hoe ontzettend brak JB is.”
Tot slot
De Tartarus baas heeft tot slot nog wat tips. Het Roadburn Festival dat van 16 tot 19 april in Tilburg is, heeft dit jaar in de linup de 30-jarige metalband Neurosis. Deze speelt met als support Amenra. “Deze twee acts behoren tot mijn top drie. Neurosis is mijn meest favoriete band allertijden. Ze bestaan al heel lang. Ze spelen twee dagen op Roadburn Festival met in elke show iets uit hun volledige discografie. Dat is heel bijzonder, want dit hebben ze nog nooit gedaan. Het is een band die uit de crusty, punk, hardcore komt, maar met de tijd een van de meest invloedrijke doom -en noise metalbands ter wereld is geworden. Het zijn echte grondleggers.”
“Als hun support staat Amenra. Ik heb zelf het een en ander van deze band uitgeven met Tartarus. Het is een geweldige act, hard, drijvend en bijna spiritueel. Ja, echt. Ik zeg het eigenlijk nooit, maar hun sound en de manier waarop alles is opgebouwd, is bijna religie.”
Richards lijstje voor deze maand is klaar. Op een ding na dan. Want de Groningse band Menhir staat ook op Roadburn Festival. Een tijdje geleden bracht hij de een tape uit waarvan je de hoes moest breken om bij de cassette te komen. Nu heeft hij voor Hiding in Light voor het tegenovergestelde gekozen. Een onbreekbare Menhir cassettehoes. En hou je vast, met glitters. “Je kunt er mee gooien.”
