Wat ooit letterlijke met een droom begon, is nu na anderhalf jaar werkelijkheid aan het worden voor Anna Liefers en Anika Postma. Deze twee blondines mogen zich de trotse oprichters van het hostel in wording Rebel Rebel noemen.
Rebel Rebel is nu nog niet veel meer dan een container op het braakliggende terrein van de oude Suikerunie. Anna en Anika wonnen een kleine maand geleden dit stukje grond plus aanbouw via de wedstrijd Pitch, uitgeschreven door de gemeente Groningen. Een interessant moment om met dit tweetal in gesprek te gaan over het pad dat werkelijkheid en droom verbindt.
Raid the Radio
“Tijd voor onze favoriete fluitliedje. Anika?” Anna richt zich op het maken van de koffie, terwijl partner in crime Anika zich over de bank heen buigt om in Spotify het nummer ‘Raid the Radio’ op te zetten. “Het is van General Elektriks. Ken je dat niet?” Anika kijkt me over haar opa nerd-bril aan met een lachje. “Volgens mij is het een ‘one day fly’.” Korte pauze. “Zullen we lekker buiten zitten?” Is de koffie al klaar? “Ja!”
“Ik had een droom.”
De zon schijnt fel op de binnenplaats van de Van Starkenborgstraat 3. De dames zetten hun zonnebrillen op, perfect passend bij hun funky outfitjes. We kennen elkaar vanuit poppodium Simplon, waar ik de lokale bands programmeer en Anna en Anika bedrijfsleider zijn. Het feit dat ze een hostel willen is niet totaal nieuw voor me.
Ik heb Anna wel vaker losse feitjes en anekdotes horen vertellen. Maar goed, je hoort zoveel mensen hardop dromen. Wat ik echter nooit gedacht had, is dat ze hun plan daadwerkelijk zouden doorvoeren. Het voelt dan ook echt als een traktatie om hun verhaal te mogen aanhoren. Want wat is het moment dat je vanuit dromen en praten, overgaat tot actie?
Een droom
Anna kijkt dramatisch in de verte, kopje koffie in de hand. Ze lacht even. “Ik had een droom.” Anika en ik kunnen ons lachen niet onderdrukken. “Nee, echt! Het is eigenlijk heel sick, maar zo ging het wel”, vervolgt Anna. Zag je het helemaal voor je hoe het hostel zou moeten zijn? “Ja, inderdaad. Dat beeld is trouwens met de tijd essentieel veranderd. Maar het begon toen ik aan het werk was voor de vakantieorganisatie Estivant.”
“Ik wilde altijd al voor mezelf iets beginnen. Alleen wist ik niet precies wat.”
Ze vertelt hoe tijdens het op –en afbouwen van tenten ineens een idee geboren werd: een pop-up hostel. Het idee begon als onkruid door haar geest te groeien en nam zulke grote proporties aan dat ze er zelfs van droomde. “Ik woonde al anti-kraak en dacht: zou je hier niet een hostel kunnen beginnen dat om de zoveel tijd van plek verandert. Dat leek me vooral heel vet. Maar ik kon dat niet alleen doen. Toen heb ik Anika gevraagd of ze mee wilde helpen.”
Dream team
De droom van Anna kwam precies op tijd voor Anika. In haar bloemetjes pak dat zo chic is dat je er eigenlijk geen rare opmerkingen over kunt maken, kijkt ze serieus vanachter haar zonnebril. “Ik wilde altijd al voor mezelf iets beginnen. Alleen wist ik niet precies wat. Vaak dacht ik aan iets organiseren, of inkopen en verkopen, maar het voelde nooit als ‘het ding’. Toen kwam Anna met dit epic idee aan en een stemmetje in mijn hoofd zei: ‘Hallo, hier kun je alles in kwijt. He, he eindelijk. Dit is het!’”
“We wisten ook niet wat we moesten doen. We deden maar wat.”
Het ‘dream team’ was gevormd. Wat gebeurt er dan, vraag ik me af. Samen verder dromen, of was er iemand die het voortouw nam? Anna: “Eerst vrij weinig. Dat was ongeveer anderhalf jaar geleden. We wisten ook niet wat we moesten doen. We deden maar wat. Af en toe een hostel bezoeken en met de eigenaren in gesprek gaan. Daar kregen we wel weer een nieuwe boost van om andere dingentjes uit te zoeken. Maar het ging allemaal in vlagen.”
Rebel Rebel
Het pop-up idee bleek al vrij snel onhaalbaar door de vele veiligheidskosten die verbonden zijn aan het hebben van een hostel. Anna: “Na ons bezoek in Rotterdam bij het hostel Annie en Haakien waren we helemaal genezen van dat idee. Die twee meiden, Joyce en Daniëlle, hadden ook ongeveer hetzelfde bedacht. Na drie jaar onderzoek hebben ze uiteindelijk een vast pand genomen.”Anika: “Je kunt niet in ieder nieuw gebouw waar je komt opnieuw gaan investeren in een brandtrap van tienduizend euro, om maar wat simpels te noemen.”
“Een hostel kan je ervaring maken of kraken.”
Waarom eigenlijk een hostel en niet iets anders? Anna: “Ik heb de hotelschool gedaan en dat vond ik zo verschrikkelijk. Alles wat je doet is gescript. Het begint al bij het benaderen van de klant die binnenkomt. Je hebt heel weinig vrijheid, alles is zo stijf en onpersoonlijk.” Anika vult haar aan: “Gewoon kut, dus.”
Ze vertellen beiden hoe een hostel in je herinneringen vaak tekenend is voor een groot deel van je avontuur en beleving op een plaats. “We hebben allebei ervaring met reizen. Het kan gewoon een super leuke plek zijn. Het kan je hele reis maken of kraken.”Anika: “Nu hoeven we zelf niet meer op reis, want alle verhalen komen naar ons toe.”
Actie
Na de zomer van 2014 besloot het duo dat het tijd was om de draad serieus op te pakken. Ze schreven een businessplan. “Op een gegeven moment ben je wel klaar met het vullen van je Pinterestbord met leuke plaatjes.” Krijg je dan ook een Eureka momentje dat je in actiemodus doet overgaan? Anna: “Door er mee bezig te zijn krijg je langzamerhand wel een soort van handvatten.
“Op een gegeven moment ben je wel klaar met het vullen van je Pinterestbord met leuke plaatjes.”
Ideeën over hoe je het zo goed mogelijk kunt aanpakken. Het mooiste is dat vanaf het moment dat we echt serieus aan de slag gingen er in een keer van alles op ons pad kwam. Mensen denken veel met ons mee en geven ons tips. Dit hadden we van tevoren niet verwacht.”
Als ik kijk naar de manier waarop de dames over Rebel Rebel praten, is het geen wonder dat ze anderen enthousiasmeren om mee te denken. Hun visie is concreet, helder en inspirerend: een zelfvoorzienend hostel dat uit meerdere huisjes, gebouwtjes en containers bestaat. Een plek waar men naar uitkijkt om te bezoeken en met plezier naar terugkeert. Het is moeilijk om niet zelf met ideeën aan te komen.
Het prille begin
Het duo is er echter nog lang niet. Anna: “We zijn nog maar net begonnen. Eerst maar even deze ene container tot een succes omtoveren. Daarbij moeten we nog van alles regelen met de gemeente, architecten en dat soort zaken. Er komt waarschijnlijk ook nog een crowdfunding platform.”
Iedereen is welkom om bij te dragen, zowel financieel als met zijn of haar talent, vertellen ze. “Dat is ook het mooiste”, zegt Anika. “We willen graag dat mensen meedenken. Het lijkt ons te gek om veel met andere jonge ondernemers samen te werken. Er zijn altijd mogelijkheden.”
Voordat we afscheid van elkaar nemen vraag ik de jonge ondernemers naar hun drie gouden tips. Zoals hun aanpak, ideeën en visie zijn deze drie ook scherp, doordacht en ‘to the point’.
Drie gouden tips
1. Work hard. Drink some (good coffee).
2. Nooit samen typen. “We zijn allebei vrij perfectionistisch en dat kan ook weleens in je nadeel werken.”
3. Gebruik liever geen uitdrukkingen als je niet weet waar de klepel hangt. “Je kunt beter een helder verhaal hebben dan een wazig idee. Dat is ook ondernemen. Alles moet scherp en duidelijk.”
Volg Teo op twitter: @teddylazarov
Foto’s door: Jasper Bolderdijk
