Binnen 2 maanden droogtrainen, terwijl hij 60 uur per week werkt. Gaat het Teo lukken? FIT. coach Jeroen van der Mark helpt hem hierbij. Project Shredder.
De deadline nadert. Nog iets minder dan twee weken te gaan. Mijn vooruitgang is groot, maar er moet nog veel gebeuren wil ik er als de meester der meesters uitzien. Goed, natuurlijk was trainen Bruce Lee’s dagelijkse bezigheid op een niveau dat zelfs pro’s niet halen. Wat interessant is, dat de beste man niet altijd de uitgestippelde paden bewandelde. Net als mijn andere held. “It is impossible to be a maverick or a true original if you’re too well behaved and don’t want to break the rules. You have to think outside the box.” – (Arnie, wie anders?)
Tijd om te tweaken en wat extremen op te zoeken. Mijn hoofdfocus vanaf het begin was: het moet voor een drukke, creatieve ondernemer haalbaar zijn om met maximaal 3 uur per week training en een goed eetpatroon droog te trainen in korte tijd. Volgens mijn trainingsschema van FIT. coach Jeroen staan er twee uur voor krachttraining en één uur voor conditie. Ik ben dit schema vanaf een bepaald moment vrij gaan interpreteren. Het is binnen mijn werk, waarin alles continue doorloopt en onder druk staat van deadlines, bijna onmogelijk om rustig een heel uur uit te trekken voor een zorgeloze training. Zelfs wanneer ik om 05:30 opsta. Gedachten over zaken die voorrang hebben op mijn trainingssessies belemmeren me om mijn focus te vinden.
Use the Force
What would Bruce and Arnie do to get in the zone? Na een korte google zoektocht kon ik er niet omheen: meditatie. Arnie deed jarenlang aan transcendentale meditatie. En Bruce? Geen idee. Die deed het gewoon. Die gast was sowieso een Yoda-ninja-killing-machine-of-focus eerste klas.
Hoe leer je mediteren zonder mindfulness cursussen, die extra tijd en planning kosten? Net de twee dingen die ik niet heb. Bovendien wil ik iets hebben dat overal inzetbaar is. In de trein, op kantoor, of tijdens korte pauzes. Makkelijk, effectief en educatief. Na het uitproberen van wat verschillende apps, want daar kom je dan uiteindelijk op uit, word ik door een collega gewezen op Headspace. Engelsman Andy, die beweert zelf jaren in de Tibetaanse gebergten met monniken te hebben getraind om daarna een korte carrière als circusartiest na te streven, legt je rustig uit wat je moet doen. Geen rare onzin, gewoon duidelijk instructies.
Geen idee hoe Andy het voor elkaar krijgt, maar na een week iedere ochtend 10 minuten naar zijn stem te hebben geluisterd, kan ik ineens de schreeuwen van paniek en vertwijfeling tot stilte manen. In die rust kwam het besluit om mijn trainingssessies op te splitsen. Niet twee dagen een uur, maar vier dagen een half uur. Of twee dagen een half uur en één dag een uur. Zolang het maar haalbaar is.
Het resultaat liegt er niet om. Het trainen is door de bijna dagelijkse herhaling moeiteloos in mijn schema geslopen. Geen tegenzin meer, het is tenslotte maar een half uurtje. Als ik toch op het pleintje sta op te trekken, ach ja, waarom niet nog een kwartier doorgaan.
Kou is een warme vriend
De vetlaagjes rond mijn buik zijn een ander hekelpunt. Ze smelten als ijs bij 2 graden boven nul. Ik houd me netjes aan de voorgeschreven calorieëngrens van 1941 en toch gaat het langzamer dan ik wil. Tijd voor een agressievere aanpak. Vraag: wat kost het lichaam het meeste energie, zelfs als je stil zit? Antwoord: Het onderhouden van je lichaamstemperatuur. Dus moet ik me minstens één keer per dag onderkoelen, zodat ik zelfs tijdens het typen van artikelen achter mijn bureau actief mijn lijf aan het werk zet. De makkelijkste manier om dat te doen is koud douchen.
Deze methode gebruik ik al ongeveer twee jaar als hack voor tijdbesparing, aangezien het een blitzkrieg operatie is en je binnen twee minuten klaar bent. Nu is de periode aangebroken om er de tijd voor te nemen. Tien minuten, besluit ik. Timer aan en gaan. Verbazingwekkend genoeg lukte het me al bij de eerste keer.
Eenmaal voorbij de twee minuten verdwijnt de kou. De focus oefeningen van Headspace Andy en überbaas Wim Hof, die vrij identiek lijken wat concentratie betreft, helpen. Diep inademen, de situatie, oftewel de kou accepteren, uitademen en ontspannen. Voor ik het weet ben ik in een kalme trance die een lastig te beschrijven rust in me activeert. Na het douchen kijk ik in de spiegel en zie dat mijn lichaam knalrood is. Het werkt! De interne kachel is aangezwengeld en draait overtoeren. Na een uur geeft me vriendin me een knuffel en roept geschrokken: “Wat ben je koud!” Het enige wat ik denk is: oh ja, branden met dat vet.
En de muscle-up?
Langzaam, maar zeker.
