Allesdeskundige Kasper van Hoek is in de ban van Ministeck. Zijn nieuwe hobby leidt hem tot nieuwe inzichten, spannende gesprekken met mede-steckers en universele openbaringen.
Het wordt wel omschreven als de instapversie van borduren, maar deze omschrijving doet ministeck te kort. Want het is niet alleen makkelijker dan borduren, het is ook sneller, echt iets voor de moderne mens. En dat de stukjes op tetrisblokjes lijken maakt het helemaal fantastisch.
Fornicate thyself
Ministeck heeft dus potentie, maar het is tegelijkertijd ook wat kinderachtig. Borduren heeft zich uit die kinderachtigheid weten los te rukken. Het internet staat inmiddels vol met borduurpatronen met gesuggereerde vagina’s en teksten als “fornicate thyself”.
Het stecken heeft iets meer moeite zich vrij te vechten. Maar gelukkig zijn er in Groningen een aantal pioniers te vinden die zich de afgelopen jaren hebben laten gelden als ware subversieve steckers. Albert Westerhoff, Joost Oomen en Laura Louwes waren zou vriendelijk enkele vragen te beantwoorden. Wat meteen opvalt is dat geen van allen als kind heeft gesteckt.
Steck
Joost is in zijn studententijd begonnen. Ze vonden een readymade in een vuilnisbak, een blauwe piraat met een ooglapje. Hierna hebben ze in hun huis de Ministeckbeweging ‘Steck’ opgericht.
In het begin steckte Joost vooral subversief, een masturberende pelikaan, vier op elkaar gestapelde naakte mannetjes en een heel klein sigaretje. Zijn latere werken gaan vooral over messen en fruit, met name de kiwi vindt hij erg goed gelukt.
Penis
Laura koopt op 21-jarige leeftijd haar eerste Ministeck in de kringloopwinkel. Dit heeft onder andere geleid tot zeemeerminnen die in drollen gaan zitten en geslachtsdelen op ware grootte.
Op een huisfeestje begon ze een ooit aan het ambitieuze project een fotorealistische penis van een donkere meneer te stecken. Met de still van de pornofilm op de iPad. Dit was best lastig omdat ze voor elk te leggen steentje een blik op die afbeelding moest werpen. Veel vrienden heeft het haar die avond niet opgeleverd.
‘l Origine de mon talent artistique
Albert steckt niet zoveel. Dat laat hij liever aan jullie over. Hij maakte een Ministeck-kunstwerk in een oplage van 50 exemplaren, wat de koper zelf in elkaar mag zetten. Onder de titel ‘l’Origine de mon talent artistique’ (de oorsprong van mijn artistieke talent) heeft hij een hervertaling gemaakt van het werk ‘l’Origine du monde’ (de oorsprong van de wereld) van Gustave Courbet.
Op dit schilderij prijkt een liggende vrouw met gespreide dijen die, zoals Wikipedia het verwoordt, ‘de toeschouwer een onbelemmerde blik op haar schaamlippen’ gunt. Albert maakte in het Musée d’Orsay in Parijs een foto van dit werk en verlaagde vervolgens de resolutie.
Deze abstractie zou je een vorm van censuur kunnen noemen, maar aan de andere kant maak je een geliefd doch berucht schilderij hiermee toegankelijk voor een jonger publiek.
Ministeckuniversum
Maar voor de moderne stecker zijn er meer onderwerpen dan alleen seks en geweld. Want hoe leuk seks en geweld ook zijn, je bent in het Ministeckuniversum al een rebel als je niet volgens een bestaand patroon werkt.
Voor Joost zijn de heldere kleuren en de omkadering belangrijk. Het zijn volgens hem vooral de absurdistische thema’s die profiteren van de kaders die Ministeck biedt. Ook Albert ziet hier mogelijkheden. Een steck wordt volgens hem pas spannend als er een voorstelling wordt gebruikt die je niet direct verwacht bij het medium.
Een paard in een stal vindt hij niet interessant, maar des te boeiender is een paard in een woonkamer (zoals in Twin Peaks), of in de gang (zoals in de carnavalskraker). Door aanpassingen als deze ontwaakt onze verbeelding.
Maatschappelijk engagement
Ook voor maatschappelijk engagement lijkt Ministeck zich goed te lenen. Joost vertelt over twee bevriende steckers die ooit een werk over de burgeroorlog in Libië en de ramp bij Fukushima maakten, twee nieuwsfeiten die ongeveer tegelijkertijd plaatsvonden.
In het werk rijdt een klein tankje naar een brandend flatgebouw, tussen de flat en de tank is een grote golf te zien. Joost vindt dit een mooie manier om de chaotische wereld om ons heen tot uitdrukking te brengen.
Dickpics
Laura heeft plannen voor een serie werken op het raakvlak tussen seks en maatschappelijke thema’s. Ze wil de ongevraagde dickpics die haar de afgelopen jaren zijn toegezonden vereeuwigen in plastic steentjes, misschien met naam en toenaam. Maar dit is een langetermijnproject, want waar haal je de moed vandaag om steeds naar die voorbeelden te kijken…
Net als breien en borduren is Ministecken een individuele bezigheid met sociale potentie. Meerdere personen hebben al aangegeven graag in groepsverband te willen stecken. Dus ben je naar aanleiding van dit artikel nieuwsgierig geworden of zit je al jaren te werken aan die poezenanus en is de klad er een beetje ingekomen? Laat het ons weten en wie weet organiseren we binnenkort een gezellig Ministeckavondje.
Instapanarchie
Tijdens het schrijven van dit artikel ben ik zelf ook begonnen. Bij de kringloop had ik onder andere een reeds gesteckte merrie gevonden. Daar heb ik toen een hengst van gemaakt. Een kleine aanpassing met een groot effect.
In een wereld waar afwijken van het patroon een doodzonde is ligt de anarchie binnen handbereik. Instapanarchie: veilig, knus en burgerlijk.
