Deze ochtend hebben we een hele bijzonder Start-Up. Niemand minder dan Erik de Vries van de psychedelische-bluesrockers outfit De Kat. De band gaf tot voor kort nooit interviews, maar Aron wist Erik over te halen om over zijn ochtendrituelen te vertellen.
Wat schiet er door je heen als ’s ochtends de wekker gaat?
“Eigenlijk zijn dat twee dingen. Het eerste is: hoe lang kan ik nog snoozen? Dit gebeurt vooral op dagen wanneer ik er ook echt uit moet. Op vrije dagen sta ik daarentegen zonder enkel probleem vroeg naast mijn bed. Het tweede heeft vooral met de band te maken. Als ik ’s ochtends wakker word, ben ik benieuwd wat voor vooruitgang we die dag gaan boeken. Ik ben constant nieuwsgierig naar wat er gaat gebeuren!”
Wat moet er ’s ochtends absoluut niet gebeuren?
“Over het algemeen moet er ’s ochtends helemaal niks fout gaan. Ideaal gezien gebeurt er niks vervelends voor elf uur, maar dat is wel heel erg wishfull thinking. ’s Ochtends is mijn motoriek namelijk nog niet helemaal opgestart, waardoor ik vaak onverhoopt een pak yoghurt omsla. Ik sta vaak nog letterlijk met één been in dromenland.”
Heb je nog een favoriete wake-up song?
“Ik begin de dag erg graag met het nummer Whistman’s Wood van John Surman. Als ik er naar luister krijg ik het gevoel alsof het bijdraagt aan mijn muzikale voeding, maar tegelijkertijd is het ook niet te opdringerig. Het is perfect in balans en daarom een perfecte wake-up song.”
Als je een hele week hetzelfde ontbijt zou moeten eten, wat zou dat dan zijn?
“Ik ontbijt letterlijk vanaf mijn dertiende al met yoghurt, cruesli en honing. In al die jaren heb ik eigenlijk nog geen één keer behoefte gehad aan iets anders. Daarnaast hoort er ook een kop koffie bij. Sinds kort heb ik een Nespresso apparaat gekocht, omdat ik heel erg slecht tegen smerige koffie kan. Het ding maakt wel veel troep, maar de koffie is echt heerlijk.”
Heb je deze ochtend nog iets wat je met de lezers wilt delen?
“Ons eerste album is op het moment zo goed als uitverkocht. Stiekem zijn we daar best trots op, omdat we die slechts drie maanden geleden hebben uitgebracht. Eind dit jaar hopen we een tweede plaat uit te brengen. Ik merk nu dat er toch wel een beetje druk op ons staat, omdat je hoopt dat de plaat net zo goed wordt ontvangen. Toch kan ik zeggen dat het nieuwe werk ruiger, vunziger en muzikaler wordt dan eerst! Als ik naar de aankomende plaat luister, dan denk ik echt van: godsamme, wat een vette plaat. Als we dit al kunnen, hoe wordt de volgende dan wel niet? Een echte titel hebben we nog niet. Het zou me niks verbazen als het De Kat 2 gaat heten.”
Als je jezelf aan het begin van je carrièretraject zou tegenkomen, wat zou je jezelf dan meegeven?
“Fuck de andere mensen! Zit er niet over in wat anderen van je denken, maar ga gewoon lekker spelen en plezier maken. Dit advies heeft zijn oorsprong in mijn allereerste optreden ooit. Ik trad tijdens een muziekavond op in een typische blues kroeg, nadat ik tegen de kroegbaas had gezegd dat ik gitaar kon spelen. Wat hij niet wist, was dat ik slechts één nummer kende: Purple Haze van Jimi Hendrix. Ik heb dat die donderdagavond drie kwartier gespeeld, totdat de kroegbaas vroeg of ik ook wat anders kende. Dat was niet het geval en ik werd het podium afgetrapt.”
“Sindsdien dacht ik de hele tijd aan wat anderen van mijn spel vonden. Ik vroeg me af of ik wel goed genoeg was en of ik wel genoeg oefende. Achteraf was dat helemaal niet nodig geweest. Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar als je schijt heb aan anderen speel je veel vrijer en oprechter. En dat laatste is heel belangrijk voor mij. Toch heb ik nog steeds wel moeite om in die modus te komen.”
Wie zou jij nog een keer in deze rubriek willen zien?
“Ik ben wel benieuwd naar hoe Abel en Liza van The New Poor hun ochtenden beginnen. Abel ziet er namelijk altijd gezond uit, dus ik ben wel benieuwd naar zijn ontbijt!”
