Jelger Staal op reis met R. Doei Hollandse Winterkou – ‘Nog nooit was ik in een stad die zo sterk als urban jungle voelde’

Rapper, dichter en radiomaker bij Doowutyalike Radio Jelger Staal ontvluchtte de gure wintermaanden in Nederland door met zijn vriendin op vakantie naar Maleisië te vertrekken. 

Eerste bestemming Kuala Lumpur, daarna naar Australië. Te lang het plan uitgesteld, hoe goed het voelt om het eindelijk tot voltooing te zien komen. Nog een laatste avond met vrienden in de kroeg voor we weggaan, onze vriendengroepen gemengd. Als ik observeer van een afstandje word ik getroffen door trekvogelperspectief, gemengd met pure blijdschap om deze goede zielen met elkaar te zien.

Een angstaanjagend grote stad

Kleine vaarwelletjes gonzen door de lucht, er wordt meer geknuffeld en liefde uitgesproken dan anders. Van de warmte weer de kou in: iets te licht bekleed bibberen we ons in de stormachtige regen een weg naar Schiphol. Van de vliegreis verwacht ik niet zoveel. Beetje slapen op tien kilometer hoogte en hopen een ufo te zien.

Maar ziedaar: de hemel is helder boven India en honderden kilometers lang kan ik gefascineerd mijn gezicht tegen het raam drukken. Beneden me weven duizenden in het zwart gesponnen lichtbollen zich tot een kolosaal lappendeken van gloeiend mensenleefsel, met New Delhi als de nucleus. Angstaanjagend groot is de stad en des te meer besef ik me hoe enorm India is. Ik mijmer hoe het beeld wat ik zie lijkt op foto’s van jonge sterrenstelsels. Rustgevend hoe leeg het noordoosten van India dan weer is, de lichtjes zijn hier zeldzamer.

Van wereld naar wereld

Het vage beeld wat ik had van Kuala Lumpur wordt in vijf dagen weggevaagd door een kakafonie van impressies. Nog nooit was ik in een stad die zo sterk als ‘urban jungle’ voelde. Een continue conversatie tussen beton en boomwortel, glas en hout, arm en rijk, Malay, Chinees, Indiër en buitenstaander. Ons hostel zit aan de rand van Chinatown, vlakbij het centraal station.

Redelijk blanco begeven we ons als we ‘s avonds wakker worden de straat op voor een zintuigelijke spoedcursus Chinees straatleven. Geur, beeld, geluid, alles is anders en heftiger, en in korte tijd wordt ons recente Hollandse referentiekader met geweld herschreven. Zowel R als ik zijn eerder in Indonesië geweest, maar van wereld naar wereld stappen in een dag blijft onwerkelijk. Uitnodigend en onuitstaanbaar.

 Opvallend veel opvallende ontwerpen

Niet ver van ons hostel walmt een drukke snelweg zich ronkend door de stad, een stad die je luid en duidelijk laat weten hoe ze gegroeid is; Maleisiës kroonjuweel op meer dan veertig jaar min of meer ononderbroken economische groei. De rijkdom blaakt in honderden blinkende flatgebouwen, waarvan opvallend veel opvallende ontwerpen hebben. Het geeft het moderne smoelwerk karakter.

Typisch ook hoe de andere kant van het verhaal nooit heel ver weg is. Ook hier zijn zwervers, gedumpt plastic, rommelige steegjes en gammele huizen onder viaducten. Niet zo heftig als Indonesië maar het contrast is er wel.

Hitsige oranje Iguana ’s

Een stad als deze is gemaakt voor consumenten maar consumeert ze evengoed. Soms voelen we ons uitgekotst door de combinatie van hitte, mensenmassa’s en jetlags dus vluchten we naar ons hostel. Op het dakterras verraden psychedelische schildertaferelen en Bob Marley met wietbladeren de plantaardig verbrede geesteswereld van de vriendelijke eigenaar.

We vergapen ons aan de twee prachtige hitsige oranje Iguana’s die elkaar regelmatig bestijgen. Op en rond de receptiebalie luiert een joekel van een oranje kater. Het is een charmant plekje. Charme is er sowieso genoeg in de wijk waarin we zitten.

Do you want the sexy one?

De etnische mix van Malay, Chinezen en Indiërs is duidelijk zichtbaar in het straatbeeld, waar een hindoetempel pal tegenover de Chinese tempel zit terwijl je een zanger Allah de hemel in hoort prijzen. Je ziet het ook in de gezichten en in het eten, waarvan de prijzen weldadig laag zijn dat het uitnodigt tot zorgeloze consumptie. Geef me een jaar hier en ik weeg tien kilo meer.

Om de drukte te onvluchten bezoeken we een mooi vogelpark, belanden we in een zwembad op een hoteldak na een baliemedewerker te hebben omgekocht en zwemmen we in een door de tijd aangevroten oud Chinees zwembad bovenop een heuvel. Ik moet er een zwembroek lenen bij een dame van rond de 50 die me ondeugend vraagt: “do you want normal or sexy one?”

 Als we weg gaan zegt ze zo oprecht “come again nów!” dat het me ontroert. Rondom het zwembad een fantastisch uitzicht op futuristische flatgebouwen, geen foto doet recht aan hoe indrukwekkend het is. Er zijn meerdere momenten dat we woorden tekort komen.

Smakkende kauwgumkauwer

Mogelijkheden voor transport komen we gelukkig niet tekort, via de smartfoon boeken we een stuk of tien goedkope taxiritjes die soms voor aparte momenten zorgen. Zo rijden we mee met een zwijgende jongen die ondragelijk smakkend fruitkauwgom kauwt en een vriendelijke giechelende Chinees die moet lachen om R’s zonrode gezicht en grappend vraagt of ze dronken is.

Heel veel mensen zijn nieuwsgierig, heel veel mensen zijn aardig en ondanks de heftigheid van de stad voelen we er ons ook welkom. Maar zoals met elke relatie die intens is moet je soms je afstand nemen, dus besluiten we als volgende stap naar een rustig eiland te gaan aan de oostkust. Tot zover van ver, sampai jumpa!

Tekst en foto’s door: Jelger Staal 

 

Nieuwste