Afgelopen maandag waren we uitgenodigd om een kijkje te nemen achter de schermen van theaterstuk SALAM. Een openbare repetitie in de Stadsschouwburg van het Noord Nederlands Toneel in samenwerking met Club Guy & Roni en Asko Schönberg, bij zijn is meemaken.
“Dorst, ik heb zo’n verschrikkelijke dorst. Maar water is zo kostbaar geworden, ik…” Thom kijkt me aan met gepijnigde blik. We bevinden ons ergens in een bovenverdieping van de Stadsschouwburg. Ik knik bemoedigend. De radartjes in zijn hoofd kraken bijna hoorbaar. “Ik heb nog steeds dorst omdat water onbetaalbaar is geworden”, komt het er eindelijk half stotterend uit.
Where the magic happens
“Teksten leren, ik ben er slecht in”, biecht acteur Jack Wouterse op. We hebben het net zelf aan den lijve mogen ondervinden. Zeven regels uit de openingsscène van SALAM, het valt niet mee om dat in vijf minuten in je hoofd te stampen. Na wat hardop heen en weer gemompel, vinden Jack en Bien de Moor dat we zelf moeten voordragen. Zonder te spieken natuurlijk. Het wordt muisstil in de ruimte.
Tijdens de openbare repetitie van het NNT samen met dansgezelschap Club Guy & Roni, krijgen we niet alleen te zien hoe het stuk vormkrijgt op de bühne. Nee, we worden aan de hand genomen de backstage in, daar where the real magic happens.
SALAM
SALAM is het verhaal van Abraham, of Ibrahim: de aartsvader. De man waar we volgens de Koran, de Bijbel en de Tora van afstammen, ongeacht of we Joods, christelijk of moslim zijn. Het is het begin van het monotheïsme, het geloof in slechts één enkele God. Mooi toch? Nou, niet helemaal.
Volgens regisseur Guy Weizman is Ibrahim, of Abraham, verantwoordelijk voor het conflict tussen de drie geloven. Het is een familiedrama, dat de hele wereld nog steeds in de ban heeft. Van de vluchtelingencrisis tot aan de haat en nijd tussen Israel en Palestina; de aartsvader is to blame.
Elk groot verhaal begint klein
“Geloof je zelf ook in het verhaal?” Filmmaker Lex Vesseur kijkt Guy Weizman met een lachje aan. We zijn na de workshop van Jack Wouterse en Bien de Moor doorgelopen de coulissen in. In een van de artiestenruimtes zitten presentatrice Lara Harbers samen met de regisseur van SALAM.
“Ja Guy, geloof jij in het verhaal van Abraham.” Lara, die Guy openbaar interviewt, herhaalt de vraag. De regisseur, zittend op de make-up-tafel, laat zijn hoofd even rusten tegen de spiegel achter zich. Hij zucht en zijn hand glijdt over zijn gezicht. “Ja, ik geloof in de kern van het verhaal. Al weet ik niet of Abraham, of Ibrahim, echt bestaan heeft. Ik weet wel dat een groot verhaal altijd klein begint.”
Abraham de pleaser
“De kern van het verhaal is dat Ibrahim, of Abraham, twee zonen had”, vervolgt Guy. “De eerste was Ismaël, geboren door zijn slavin Hagar, nadat zijn eigen vrouw Sarah onvruchtbaar bleek te zijn.” Hij valt even stil en kijkt ons aan. “Maar toen werd Sarah alsnog zwanger van Isaac en de ellende begon.”
De regisseur legt uit dat het verhaal van Ibrahim zowel in de Bijbel als in de Koran en de Tora bijna hetzelfde is op een paar kleine verschillen na. “Uiteindelijk komt het er op neer dat Sarah aan haar man vraagt om Hagar en zijn zoon Ismaël te verbannen. Abraham keert zich tot God voor advies. God zegt: ‘Luister naar je vrouw.’ En dat is het begin van een familiedrama.”
Guy knikt met een lachje naar ons. “Wees niet bang, dit stuk is zeker geen zwaarmoedig bijbelsverhaal. Als je mijn werk een beetje kent, dan weet je dat ook wel. Het is een verhaal vol met humor over een man die overal ja tegen zei en alles deed wat van hem gevraagd werd met de beste bedoelingen.”
Ik heb dorst, verschrikkelijke dorst
We lopen de Stadsschouwurg uit. Na de twee workshops hebben we een klein voorproefje gezien van wat SALAM gaat worden over een kleine maand. De opzwellende sounds van Asko Schönberg, het rauwe acteerwerk van Jack Wouterse en de fenomelnale acrobatiek van de dansers van Club Guy & Roni, ik vind ’t knap.
Als deze voorstelling één ding niet wordt, dan is het saai. Geen stoffige Bijbelse taferelen, geen lange suffe monologen. Nee, een geordende chaos van bewegende objecten, acteurs en dansers die ons laten zien hoe zij vrede, SALAM, ervaren. We hebben dorst, verschrikkelijke dorst naar de première op 10 maart.
