Hij verzorgde jarenlang de programmering van lokale acts in poppodium Simplon en was tot voorheen booker bij Doomstar Bookings. Inmiddels focust hij zich fulltime op zijn eigen cassettelabel Tartarus Records. Lees in deze Start-Up hoe retromeester Richard Postma zijn ochtend begint!
Wat is het eerste wat er door je heengaat, als ’s ochtends de wekker gaat?
“Zodra ik wakker word, weet ik dat er voor mij geen enkele manier is om nog langer in bed te blijven. Als ik ook maar een beetje het gevoel heb dat de dag is begonnen, kan ik niet meer verder slapen. Vaak probeer ik me dan wel om te draaien, maar dat werkt niet en dan irriteer ik mezelf uiteindelijk maar uit bed.”
Wat moet er ’s ochtends absoluut niet gebeuren?
“Ik wil ’s ochtends in ieder geval geen Jehova’s Getuigen aan mijn deur, dat trek ik heel erg slecht. Verder is het heel vervelend als er ’s ochtends geen koffie is. Dat betekent namelijk dat ik in ’n trainingsbroek en met m’n gore ochtendhasses nog koffie moet halen.”
Heb je nog een favoriete wake-up song?
“Het is niet echt een song, maar meer een hele plaat. Het album heet America’s Greatest Hits van de band Gag. Ik heb zelden zoveel herrie gehoord in een kleine vijftien minuten. Een absolute kickstarter!”
Is je ochtendroutine veranderd nu je alleen maar met je label bezig bent?
“Ja, best wel. Het draait namelijk allemaal om time-management. Ik heb veel vrijheid gekregen, maar je moet wel gewoon je best doen en de verantwoordelijk kunnen dragen. Je werkt met bands en muzikanten en je moet gewoon zeker weten dat je bepaalde deadlines kan halen. ’s Ochtends heb ik een checklist met grotere en kleinere doelen, waar ik gedurende de dag dan probeer naar toe te werken.”
Heb je ’s ochtends ook meer inspiratie, dan later op de dag?
“Ik ben een echt ochtendmens, dus in zekere zin wel. Ik kan dan ook om half 7 m’n bed uitrollen en vervolgens diezelfde avond er weer om 10 inliggen. M’n vriendin heeft er een hekel aan als ik het doe, maar ik merk dat ik dan het meeste uit mijn ochtend haal!”
Als je jezelf aan het begin van je carrièretraject zou zien, wat zou je jezelf dan meegeven?
“Je had eerder moeten stoppen met roken, blowen en had nu maar rechten gestudeerd! Nee, grapje! Ik heb absoluut geen spijt van mijn keuzes en ben heel blij dat ik nu iets kan doen, wat echt aan mijn hart ligt. Ik kan gewoon lekker de muzieknerd uithangen en dat vind ik supervet. Zo maak ik nu een cassettetape voor een band die gemaakt is van siliconen. Dat ding is dus niet alleen onbreekbaar, maar ook nog eens een stuiterbal. Hoe cool is dat?”
Heb je deze ochtend nog iets wat je met de lezers wil delen?
“Ik speel in de band Ortega en we brengen binnenkort een nieuwe plaat uit, waar ik de naam nog niet van mag vermelden! We zijn van plan het in een zekere zaal in Groningen te releasen, maar ook dat is nog geheim.”
Wie zou jij zelf een keer in deze rubriek willen zien?
“Ruben van Walraven, de bassist van WOLVON en één van de mede-eigenaren van LEPEL-concerts. Het is echt een baas en hij heeft sowieso een interessante ochtendroutine.”
